Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Gliwicach Leszek Wolny po rozpoznaniu w dniu 21 września 2018 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku H. J. o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie radcy prawnego (odnoszącego się do sprawy dotyczącej decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach z dnia [...] r., nr [...], w przedmiocie dodatku mieszkaniowego) postanawia: ustanowić dla wnioskodawcy radcę prawnego z urzędu.
Wnioskodawca złożył wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie ustanowienia pełnomocnika procesowego z urzędu w osobie radcy prawnego. Oświadczył, że posiada znaczne problemy ze wzrokiem - należy do związku niewidomych. W tej sytuacji, nie jest zdolny do samodzielnego prowadzenia spraw sądowych, tym bardziej, że nie zna się na prawie.
Strona prowadzi samodzielnie jednoosobowe gospodarstwo domowe. Jest właścicielem mieszkania o powierzchni 72,32 m2, o wartości około 70.000 zł. Wnioskodawca nie posiada poza tym żadnego innego majątku, oszczędności, ani przedmiotów o wartości przekraczającej kwotę 5.000 zł.
Na regularny miesięczny dochód strony składa się renta w kwocie 1.158 zł netto. Swoje miesięczne wydatki strona oszacowała w sposób następujący: 320 zł - czynsz; prąd - 150 zł; gaz - 10 zł; leki - 200 zł; reszta jest przeznaczana na bieżące utrzymanie: jedzenie, ubranie itd. Komornik potrąca miesięcznie kwotę 402 zł.
W tym stanie rzeczy, referendarz sądowy pismem z dnia 9 sierpnia 2018 r. wezwał skarżącego do uzupełnienia i uprawdopodobnienia danych zawartych we wniosku o przyznanie prawa pomocy poprzez nadesłanie dokumentów, mających zobrazować jego rzeczywisty i aktualny stan majątkowy. Wezwanie to miało na celu uzupełnienie, jak również udokumentowanie danych zawartych we wniosku o prawo pomocy.
W odpowiedzi na wezwanie wnioskdoawca nadesłał: decyzję o waloryzacji emerytury z dnia 1 marca 2018 r.; wydruki wpłat dla konta wnioskodawcy w A oraz zaświadczenie z rejestru mieszkańców dla adresu miejsca zamieszkania wnioskodawcy.
Mając powyższe na uwadze, zważono, co następuje.
Stosownie do art. 243 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity w Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) - zwanej dalej P.p.s.a. - stronie na jej wniosek może być przyznane prawo pomocy. Z kolei zgodnie z art. 245 § 1 P.p.s.a., prawo pomocy może zostać udzielone w zakresie częściowym lub całkowitym.
Prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie pełnomocnika procesowego z urzędu w osobie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego (art. 245 § 2 P.p.s.a.).
Z kolei prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub części (...) lub obejmuje ustanowienie fachowego pełnomocnika w osobie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego (art. 245 § 3 P.p.s.a.).
Zaznaczyć należy, że wnioskodawca zażądał przyznania prawa pomocy w pełnym zakresie, tj. w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia pełnomocnika procesowego z urzędu. Jednakże w sprawach w zakresie dodatków mieszkaniowych, zgodnie z regulacją art. 239 pkt 1 lit. h P.p.s.a., strona skarżąca nie ma obowiązku uiszczania kosztów sądowych. Z tego też powodu wniosek w zakresie żądania zwolnienia od kosztów sądowych nie podlega rozpoznaniu, ponieważ skarżący jest z mocy prawa zwolniony od kosztów sadowych w tego typu sprawach.
W tym stanie rzeczy, odnosząc się do wniosku H. J., należy przywołać zasadę wyrażoną w art. 246 § 1 pkt 2 P.p.s.a., zgodnie z którą, przyznanie osobie fizycznej prawa pomocy w zakresie częściowym następuje wtedy, gdy wykaże ona, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Stwierdzić należy, że wnioskodawca w sposób dostatecznie jasny wykazał aktualną sytuację majątkową swojego gospodarstwa domowego. Jego oświadczenia zawarte na druku urzędowego formularza PPF znalazły potwierdzenie w materiałach znajdujących się w nadesłanych przez niego do akt sprawy materiałach źródłowych. Brak jest jakichkolwiek podstaw do stwierdzenia, aby dane te uległy w ostatnim czasie zmianie, a ściślej, aby jego sytuacja majątkowa poprawiła się.
W tym kontekście uznano, że okoliczności sprawy uzasadniają uwzględnienie zgłoszonego żądania. Z oświadczeń wnioskodawcy wynika, iż nie posiada on żadnych zasobów finansowych ani łatwego do spieniężenia majątku i uskarża się na zły stan zdrowia. Dokumenty źródłowe dołączone do akt (decyzja waloryzacyjna ZUS) potwierdzają przy tym, że utrzymuje się z renty, w kwocie netto zaledwie 1.158,65 zł, która nie umożliwia dokonania w zasadzie jakichkolwiek oszczędności.
W efekcie, trudna sytuacja materialna i życiowa wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w przedłożonym materiale źródłowym.
Mając powyższe na uwadze, postanowiono jak w sentencji, działając na podstawie art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 P.p.s.a. w związku z art. 246 § 1 pkt 2 P.p.s.a.