Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Mirosława Kowalska po rozpoznaniu w dniu 24 maja 2010r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. S. i R. S. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] września 2009r. znak[...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji postanawia: odrzucić skargę kasacyjną J.S.
Wyrokiem z dnia 2 lutego 2010r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę J. S. i R. S. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] września 2010r., znak: [...].
W dniu 1 kwietnia 2010r. (data prezentaty Sądu) do Sądu wpłynęła skarga kasacyjna J. S. i R. S. wniesiona przez radcę prawnego M. S.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 177 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) skargę kasacyjną wnosi się do sądu, który wydał zaskarżony wyrok lub postanowienie, w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia stronie odpisu orzeczenia z uzasadnieniem. Z brzmienia tego artykułu wynika, że skarga kasacyjna nie może być skutecznie wniesiona bez uprzedniego złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku oddalającego skargę, bowiem termin do wniesienia skargi kasacyjnej rozpoczyna bieg od dnia doręczenia stronie, która złożyła taki wniosek, odpisu wyroku z uzasadnieniem. Strona, która nie wystąpiła z wnioskiem o uzasadnienie wyroku, nie może skutecznie wnieść skargi kasacyjnej nawet w sytuacji, gdy orzeczenie to zostało uzasadnione na wniosek innej strony w tym postępowaniu i jej doręczone.
Z akt przedmiotowej sprawy wynika, że z wnioskiem o sporządzenie uzasadnienia wyroku z dnia 2 lutego 2010r. wystąpił jedynie R. S. we własnym imieniu. Treść tego wniosku nie daje jakichkolwiek podstaw do przyjęcia, że dokonując powyższej czynności działał także jako pełnomocnik żony. Należy zauważyć, że w takiej sytuacji każdy ze skarżących jest oddzielnie uprawniony do podejmowania czynności w postępowaniu sądowym, a czynności podejmowane przez jednego ze skarżących nie wywołują skutku wobec drugiego skarżącego, chyba że jeden skarżący udzieli pełnomocnictwa do jego reprezentowania przez drugiego skarżącego. Sytuacja współuczestnictwa materialnego przewidziana jest w art. 214 § 2 P.p.s.a. i odnosi się jedynie do kwestii kosztów sądowych.
Wskazać należy, że zgodnie z art. 178 P.p.s.a. Wojewódzki Sąd Administracyjny odrzuci na posiedzeniu niejawnym skargę kasacyjną wniesioną po upływie terminu lub z innych przyczyn niedopuszczalną, jak również skargę kasacyjną, której braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie.
Niewystąpienie z wnioskiem o sporządzenie uzasadnienia wyroku stanowi "inną przyczynę" niedopuszczalności skargi kasacyjnej, uzasadniającą jej odrzucenie na podstawie art.178 P.p.s.a. (por. postanowienie NSA z dnia 7 lipca 2004 r., GZ 25/04).
Biorąc pod uwagę powyższe skargę kasacyjną J. S. jako niedopuszczalną należało odrzucić na podstawie art. 178 powołanej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.