Istotne znaczenie dla oceny prawa do zwolnienia podatkowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 32 lit a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma charakter gruntu w dacie jego nabycia. Nie mniej charakter gruntu musi być oceniany w kontekście rzeczywistej i realnej możliwości jego zabudowy w tym właśnie czasie, a nie wyłącznie w oparciu o formalne przeznaczenie tego gruntu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Ewa Madej (spr.), Sędzia NSA Przemysław Dumana,, Sędzia WSA Krzysztof Winiarski, Protokolant Halina Modliszewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 października 2007 r. sprawy ze skargi G. O. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się wyroku 3. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz strony skarżącej kwotę "[...]" tytułem zwrotu kosztów postępowania;
G.O. wniósł skargę na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia "[...]" nr "[...]", którą uchylono w części decyzję Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w B. z dnia "[...]" nr "[...]", określającą wysokość zobowiązania w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych za 2004 r. w wysokości "[...]" zł z tytułu zbycia nieruchomości położonej przy ul. "[...]" w B. wraz z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego i określono wysokość tego zobowiązania na kwotę "[...]"zł.
Do wydania powyższej decyzji odwoławczej doszło w następującym stanie faktycznym.
Umową w formie aktu notarialnego z dnia 30 lipca 2004 r. G.O. sprzedał nieruchomość położoną przy ul. "[...]" w B. wraz z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego jednorodzinnego z garażem w stanie surowym otwartym. Sprzedający złożył następnie w Pierwszym Urzędzie Skarbowym w B. oświadczenie, iż przychód z tej transakcji w kwocie "[...]" zł wydatkuje na cele mieszkaniowe. Po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego i podatkowego zakwestionowano część wydatków, wskazanych przez skarżącego, w tym w szczególności kwotę "[...]" zł, wydatkowaną na zakup działki o numerze "[...]" o powierzchni 0,0350 ha, położonej w B. w okolicy ul. "[...]". Pozostałe zakwestionowane wydatki, jako uwzględnione następnie przez organ odwoławczy, nie wymagają szerszego omówienia, gdyż nie są już przedmiotem zaskarżenia.
Organy podatkowe obu instancji uznały zgodnie, że zakup powyższej działki nie odpowiada wymogowi określonemu w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit a i lit. c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych ( tekst jednolity Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), albowiem działka w dacie zakupu stanowiła grunt orny, a w celu zastosowania zwolnienia podatkowego istotną przesłanką jest status zakupionego gruntu w dniu jego nabycia. Do takiego wniosku organy doszły po stwierdzeniu, że z aktów notarialnych z dnia 2 czerwca 2006 r. (warunkowa umowa sprzedaży) i z dnia 20 lipca 2006 r. (umowa przenosząca własność) wynika, że przedmiotem tych umów była działka stanowiąca użytek oznaczony jako grunty orne symbolem RIVb. Znajduje się ona na terenie, którego plan zagospodarowania przestrzennego gminy W. z dniem 31 grudnia 2003 r. utracił moc. Do tego czasu w planie działka znajdowała się w jednostce strukturalnej oznaczonej symbolem B 103 Mn MW, co oznacza " tereny zabudowy mieszkaniowej o niskiej i średniej intensywności". Z kolei, w projekcie planu zagospodarowania, teren, na którym znajduje się działka przeznacza się pod lokalizację "zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej z dopuszczeniem budynków rekreacji indywidualnej i zabudowy rekreacyjno-turystycznej pensjonatowej oraz innej obsługującej ruch turystyczny" - MNj MT. Mając zatem na względzie fakt, że w chwili nabycia działki nie było obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego, działka nie stanowiła gruntu pod budowę budynku mieszkalnego. Ponadto organy podatkowe wskazały, że w umowie przenoszącej własność nabywca określił, że celem tej transakcji jest powiększenie sąsiedniej nieruchomości, której jest właścicielem, a przez którą to nieruchomość "[...]" posiadać będzie dostęp do drogi publicznej tj. ul. "[...]", zatem nie nabył tej nieruchomości w celu zabudowy budynkiem mieszkalnym.