Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Teresa Randak (spr.), Sędziowie WSA Wojciech Gapiński, Bożena Suleja-Klimczyk, po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 3 lipca 2018 r. sprawy ze skargi B. B. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Częstochowie z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym 1) uchyla zaskarżone postanowienie, 2) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Częstochowie na rzecz strony skarżącej kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Postanowieniem z dnia [...], nr [...], Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Częstochowie, działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w zw. z art. 144 ustawy z 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2017 r., poz. 1257) oraz art. 17, art. 18, art. 32, art. 33 i art. 34 § 4 i 5 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2017 r., poz. 1201, dalej jako "u.p.e.a."), po rozpoznaniu zażalenia B.B. (dalej jako "zobowiązany"), utrzymało w mocy postanowienie Prezydenta Miasta C., działającego jednocześnie jako wierzyciel i organ egzekucyjny, z dnia [...], nr [...], w przedmiocie zarzutów zgłoszonych pismem zobowiązanego z dnia [...].
Kolegium, uzasadniając wydane rozstrzygnięcie, w pierwszej kolejności wskazało na treść art. 17 § 1, art. 33 § 1 pkt 1 - 10, art. 34 § 1, § 4 i § 5 u.p.e.a. i wyjaśniło, że w sprawie Prezydent Miasta C. występuje jednocześnie jako wierzyciel i organ egzekucyjny co oznacza, że w omawianym przypadku wydawane jest jedno postanowienie w przedmiocie zarzutów, którego podstawą jest art. 34 § 4 u.p.e.a., natomiast nie ma podstaw do wydawania przez ten sam podmiot najpierw postanowienia będącego stanowiskiem wierzyciela, a następnie postanowienia w przedmiocie zarzutów. Na podstawie obowiązujących przepisów Prezydent Miasta C. jest bowiem organem egzekucyjnym i wierzycielem w egzekucji zaległości z tytułu opłaty dodatkowej za parkowanie bez karty parkingowej w płatnej strefie parkowania, to jego postanowienie wydane po rozpoznaniu zarzutów nie może być niczym innym, jak postanowieniem organu egzekucyjnego. Na poparcie tego twierdzenia Kolegium powołało się na uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 czerwca 2007 r., sygn. akt I FPS 4/06.
Kolegium wyjaśniło nadto, że obowiązek zapłaty opłaty dodatkowej z tytułu nieuiszczenia opłaty za postój pojazdów samochodowych na drogach publicznych w strefie płatnego parkowania wynika bezpośrednio z przepisów prawa (art. 13 ust. 1 pkt 1 ustawy o drogach publicznych) i nie wymaga wydania decyzji administracyjnej. Strefę taką ustala rada gminy (rada miasta) - art. 13b ust. 3 ustawy. Opłatę, o której stanowi ww. przepis pobiera się, jak to określa art. 13b ust. 1 ustawy, za postój pojazdów samochodowych w strefie płatnego parkowania, w wyznaczonym miejscu, w określone dni robocze, w określonych godzinach lub całodobowo. Kolegium stwierdziło, że ustawodawca w art. 13b ust. 2 tej ustawy wskazał też cel ustalania stref płatnego parkowania, stanowiąc, że strefę płatnego parkowania ustala się na obszarach charakteryzujących się znacznym deficytem miejsc postojowych, jeżeli uzasadniają to potrzeby organizacji ruchu, w celu zwiększenia rotacji parkujących pojazdów samochodowych lub realizacji lokalnej polityki transportowej, w szczególności w celu ograniczenia dostępności tego obszaru dla pojazdów samochodowych lub wprowadzenia preferencji dla komunikacji zbiorowej. Tym samym ustalając strefę płatnego parkowania rada gminy (miasta) ustala też wysokość stawek omawianej opłaty oraz określa sposób ich pobierania (art. 13b ust. 4 pkt 1 i 3). Za nieuiszczenie takiej opłaty za postój pojazdu samochodowego w strefie płatnego parkowania pobiera się opłatę dodatkową, której wysokość oraz sposób jej pobierania również określa rada gminy (art. 13f ust. 1 i ust. 2). Kolegium stwierdziło zatem, że obowiązująca Uchwała Rady Miasta Częstochowy Nr 672/XXXVII/2013 z dnia 23 maja 2013r. oraz Uchwała Nr 108/IX/2011 z dnia 9 czerwca 2011 r. są aktami prawa miejscowego i zgodnie z art. 87 ust. 2 Konstytucji RP stanową źródło powszechnie obowiązującego prawa na terenie Miasta C.