|Sygn. akt I SA/Kr 450/13 | W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 29 maja 2013 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Nina Półtorak (spr.), Sędzia: WSA Maja Chodacka, Sędzia: WSA Paweł Dąbek, Protokolant: Aleksandra Osipowicz, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 maja 2013 r., sprawy ze skargi B. Sp. z o.o. w W., na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej, z dnia 13 lutego 2013 r. Nr [...] do [...], w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania zakończonego decyzją ostateczną - skargę oddala -
Ostatecznymi decyzjami z dnia 31 stycznia 2011 r. nr [...] do nr [...] Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy decyzje Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z dnia 29 czerwca 2010 r. określające B. Sp. z o.o. w Warszawie (dalej jako "Spółka") kwoty podatku od towarów i usług za okres od marca do grudnia 2004 r.
Pismem z dnia 4 marca 2011 r. decyzje Dyrektora Izby Skarbowej zostały zaskarżone przez Spółkę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie.
W dniu 21 sierpnia 2012 r. Spółka złożyła wniosek o wznowienie postępowania w sprawie podatku od towarów i usług za okres od marca 2004 r. do grudnia 2004 r. oraz uchylenie decyzji organu I instancji z dnia 29 czerwca 2010 r. i umorzenie postępowania w sprawie.
Powołując się na przepis art. 240 § 1 pkt Ordynacji podatkowej, Spółka podniosła, że zapadłe decyzje zostały wydane na podstawie przepisu art. 70 § 6 pkt 1 O.p., którego niekonstytucyjność stwierdził Trybunał Konstytucyjny wyrokiem z dnia 17 lipca 2012 r., sygn. akt P 30/11. W konsekwencji przedmiotowe zobowiązanie podatkowe uległo przedawnieniu z dniem 31 grudnia 2009 r.
Po rozpatrzeniu ww. wniosku o wznowienie postępowania, Dyrektor Izby Skarbowej decyzją nr [...] do [...] z dnia 12 listopada 2012 r. odmówił wznowienia postępowania zakończonego wydaniem wyżej wspomnianych ostatecznych decyzji podatkowych. Stwierdził przy tym, iż wznowienie postępowania podatkowego nie jest dopuszczalne w sytuacji, gdy wszczęto sądową kontrolę decyzji.
W odwołaniu Spółka zarzuciła decyzji Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 12 listopada 2012 r. brak podstawy prawnej, co jest niezgodne z zasadą praworządności, uregulowaną w art. 120 Ordynacji podatkowej i art. 7 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 1997 r. Nr 78, poz. 483 ze zm.). W przepisach powszechnie obowiązującego prawa brak bowiem normy wskazującej na to, że postępowanie w sprawie wznowienia postępowania i postępowanie sądowe nie mogą się toczyć jednocześnie. Brak ten - biorąc pod uwagę racjonalność ustawodawcy - jest celowy i wskazuje na możliwość równoczesnego toku postępowania w sprawie wznowienia postępowania i postępowania przed sądem administracyjnym. Samo bowiem złożenie skargi nie gwarantuje, że sprawa zostanie merytorycznie rozpoznana przez sąd administracyjny, na co wskazuje chociażby fakt, że "po złożeniu skargi kasacyjnej skarżący nie ma już możliwości powoływania nowych podstaw kasacyjnych, a to uniemożliwia mu podnoszenie dodatkowych zarzutów, w tym dotychczas niepowołanego zarzutu opartego na niezgodności z Konstytucją przepisu prawa stanowiącego podstawę rozstrzygnięcia".
Dodatkowo Spółka podniosła, że organ podatkowy, stwierdzając niedopuszczalność wznowienia, wykroczył poza swoje kompetencje, gdyż na etapie wniosku Spółki o wznowienie postępowania organ podatkowy powinien był ograniczyć się jedynie do badania okoliczności wstępnych (m.in. zachowania terminu i faktu wskazania przez wnioskodawcę przesłanki określonej w art. 240 § 1 Ordynacji podatkowej), których zaistnienie powinno obligować organ podatkowy do wznowienia postępowania.