Sprawa ze skargi na decyzję Izby Skarbowej w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 1997 r.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Irena Szarewicz-Iwaniuk, Sędziowie NSA Ewa Gdulewicz (spr.), NSA Danuta Małysz, Protokolant sekr. sąd. Iwona Lachowska, po rozpoznaniu w dniu 12 marca 2004 r. sprawy ze skargi Przedsiębiorstwa Wielobranżowego "P" Sp. z o.o. w Ł. na decyzję Izby Skarbowej z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 1997 r. I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości; III. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz Przedsiębiorstwa Wielobranżowego "P" Sp. z o.o. w Ł. kwotę [...] tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie strona 1/11

Zaskarżoną decyzją Izba Skarbowa, działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 2 lit.a ordynacji podatkowej, po rozpatrzeniu odwołania Przedsiębiorstwa Wielobranżowego "P" Spółka z o.o. w Ł. od decyzji Inspektora Kontroli Skarbowej z dnia [...] września 1999r. Nr [...] określającej podatek dochodowy od osób prawnych za 1997r., zaległość w tym podatku i odsetki za zwłokę od tej zaległości, uchyliła zaskarżoną decyzję w całości i określiła wysokość podatku dochodowego od osób prawnych za 1997r. w kwocie 115.665,00 zł, zaległość w tym podatku w kwocie 107.555,00 zł i odsetki od tej zaległości na dzień wydania decyzji pierwszoinstancyjnej w kwocie 80.238,60 zł.

Poprzednio wydane w tej sprawie decyzje Izby Skarbowej zostały uchylone wyrokami NSA z dnia 12 marca 2001 r. sygn. akt I SA/Lu 117/00 i z dnia 28 listopada 2002r. sygn. akt I SA/Lu 242/02.

Przedmiotem sporu między stronami było zakwestionowanie przez Inspektora Kontroli Skarbowej, nie zaliczenie przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów kwoty 10.548,36 zł odpowiadającej wartości otrzymanych nieodpłatnie świadczeń z tytułu pośrednictwa finansowego oraz uznanie za koszty uzyskania przychodów wydatków poniesionych na rzecz udziałowców - członków Zarządu Spółki, nie będących jej pracownikami. Strona kwestionowała także dokonaną w oparciu o art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korektę kosztów z tytułu nadmiernie wypłaconych wynagrodzeń na rzecz zatrudnionych na podstawie umów zlecenia córek udziałowców (członków Zarządu).

We wspomnianych wyżej wyrokach Sąd dokonując oceny faktycznej i prawnej sprawy, podzielił stanowisko organów podatkowych, iż umowy o pracę zawarte pomiędzy Spółką a członkami Zarządu będącymi jednocześnie udziałowcami Spółki zawarte zostały sprzecznie z art. 203 kodeksu handlowego i z tego względu są nieważne od chwili ich zawarcia, co skutkuje nie uznaniem wydatków poniesionych na rzecz udziałowców nie będących pracownikami za koszty uzyskania przychodów.

W wyroku z dnia 12 marca 2001 r. Sąd nie podzielił argumentów Izby Skarbowej w zakresie umów o pośrednictwo handlowe i ustalenie Spółce przychodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania świadczenia na podstawie przepisów art.12 ust.1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stwierdzając, iż organy nie dokonały szczegółowej analizy tych umów i nie przedstawiły pełnej dokumentacji potwierdzającej wykonanie tych umów. Odnośnie poniesionych wydatków na rzecz zleceniobiorców (córek udziałowców stanowiących jednocześnie Zarząd Spółki), Sąd wskazał na naruszenie art. 122, 187 § 1 ordynacji podatkowej. W wyroku z dnia 28 listopada 2002r. odnosząc się do tej kwestii, Sąd zarzucił brak jednoznacznego wskazania podstawy ustaleń organów podatkowych tj. powiązań o charakterze rodzinnym, czy też wystąpienia związku gospodarczego w rozumieniu przepisów art. 11 ustawy oraz wskazał na naruszenie § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z 10 października 1997r. w sprawie sposobu i trybu określenia dochodu podatników w drodze oszacowania cen w transakcjach dokonywanych przez tych podatników (Dz. U. nr 128, poz. 833 - dalej "rozporządzenie") przy porównaniu wynagrodzenia zleceniobiorców do wynagrodzeń osób będących udziałowcami Spółki.

Strona 1/11