Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz, Sędzia NSA Antoni Hanusz, Sędzia WSA del. Mirosław Surma (sprawozdawca), Protokolant Justyna Nawrocka, po rozpoznaniu w dniu 4 grudnia 2018 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej B. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 16 sierpnia 2016 r. sygn. akt I SA/Sz 688/16 w sprawie ze skargi B. K. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Szczecinie z dnia 4 czerwca 2016 r. nr [...] w przedmiocie przywrócenia terminu do wniesienia odwołania 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od B. K. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Szczecinie kwotę 480 (czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
1. Wyrokiem z 16 sierpnia 2016 r. sygn. akt I SA/Sz 688/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie, na podstawie art. 151 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j. t. Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.), zwanej dalej "p.p.s.a.", oddalił skargę B. K. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Szczecinie z 4 czerwca 2016 r. nr [...] w przedmiocie przywrócenia terminu do wniesienia odwołania.
Zdaniem Sądu pierwszej instancji wniosek skarżącego o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania został złożony z uchybieniem 7-dniowemu terminu o którym mowa w art. 162 § 2 Ordynacji podatkowej, a zatem organ odwoławczy zasadnie stwierdził brak podstaw do przywrócenia terminu do wniesienia odwołania. W piśmie z 19 stycznia 2016 r., doręczonym skarżącemu 1 lutego 2016 r., organ I instancji wyjaśnił, że doręcza mu jedynie uwierzytelnioną kserokopię decyzji z 20 listopada 2015 r., która została prawidłowo doręczona - w trybie art. 149 Ordynacji podatkowej - w dniu 27 listopada 2015 r. oraz podał podstawę prawną swojego stanowiska. Tym samym 1 lutego 2016 r. upadła przyczyna uchybienia terminowi do wniesienia odwołania, związana z brakiem wiedzy o wydaniu i doręczeniu decyzji, i rozpoczął bieg siedmiodniowy termin do złożenia odwołania. W tych okolicznościach nie ma podstaw do uznania, że dopiero w dniu 26 kwietnia 2016 r. wraz z doręczeniem postanowienia stwierdzającego uchybienie terminowi do wniesienia odwołania, skarżący dowiedział się, że jego odwołanie złożone 12 lutego 2016 r. zostało złożone po upływie terminu.
2. W skardze kasacyjnej od powyższego wyroku B. K. wniósł o jego uchylenie w całości oraz przekazanie sprawy Sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania. Zarzucił naruszenie art. 145 § 1 pkt 1 lit. a) i c) p.p.s.a. poprzez błędne uznanie, że organ drugiej instancji nie dopuścił się naruszenia przepisów postępowania:
1. art. 162 § 1 Ordynacji podatkowej poprzez jego niezastosowanie,
2. art. 162 § 2 Ordynacji podatkowej poprzez błędne uznanie, że skarżący nie dochował przewidzianego w tym przepisie 7-dniowego terminu.
3. Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
3.1. Skarga kasacyjna pozbawiona jest usprawiedliwionych podstaw.
Na wstępie przypomnieć należy, że zgodnie z art. 183 § 1 p.p.s.a., Naczelny Sąd Administracyjny związany jest granicami skargi kasacyjnej, z urzędu bierze pod uwagę wyłącznie nieważność postępowania. W związku z tym w orzecznictwie (por. wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego z 10 lipca 2007 r., I OSK 1134/06, z 17 stycznia 2012 r., I FSK 388/11, z 3 października 2017 r., I GSK 1922/15 - dostępne na www.orzeczenia.nsa.gov.pl) podkreśla się, że Sąd ten nie może zastępować strony w poszukiwaniu naruszeń prawa, jakich dopuścił się wojewódzki sąd administracyjny poprzez badanie sprawy w jej całokształcie, niedopuszczalne jest też precyzowanie zarzutów skargi kasacyjnej przez sąd kasacyjny. To strona, poprzez wskazanie podstaw kasacyjnych i w ich ramach uchybień prawu, zakreśla granice kontroli instancyjnej. Z tego względu istotne jest jednoznaczne, dokładne sformułowanie zarzutów i ich wyczerpujące uzasadnienie.