Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach rozpatrując sprawę zważył, co następuje:
Kwestię zaskarżalności aktów organów samorządu gminy przez podmioty inne niż organ nadzoru, reguluje art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym. Zgodnie z jego brzmieniem - "każdy, czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone uchwałą lub zarządzeniem podjętym przez organ gminy w sprawie z zakresu administracji publicznej, może - po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia - zaskarżyć uchwałę lub zarządzenie do sądu administracyjnego. Przedmiotem zaskrzenia w tym trybie mogą być zatem uchwały lub zarządzenia organów gminy w sprawach z zakresu administracji publicznej. Wypada przy tym jednak podkreślić, że ustawodawca nie sformułował definicji pojęcia "sprawa z zakresu administracji publicznej", podobnie jak nie ukształtowało się ani w doktrynie, ani w orzecznictwie jednolite kryterium rozróżniające uchwały lub zarządzenia w sprawach z zakresu administracji publicznej od innych uchwał czy zarządzeń, które takiego charakteru nie mają.
Nie można jednak nie zauważyć, iż w orzecznictwie Trybunału Konstytucyjnego, Sądu Najwyższego oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego pojawiają się poglądy przemawiające za szerokim rozumieniem "spraw z zakresu administracji publicznej" (zob: uchwała Trybunału Konstytucyjnego z dnia 14 września 1994 r., W 10/94, opubl. OTK 1994, cz. II, poz. 44 i 46; postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 24 września 1997 r., III RN 41/97, opubl. OSNAPiUS 1998 r. nr 6, poz. 171; wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 17 maja 1999 r., sygn. akt OSA 1/99, opubl. ONSA 1999 r. nr 4, poz. 109; wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 2 czerwca 1993 r., sygn. SA/Wr 302/93, nieopubl. ) Warto w tym miejscu przytoczyć pierwszy z nich, w którym Trybunał Konstytucyjny wypowiadając się na temat dopuszczalności skargi wnoszonej w trybie art. 101 ustawy o samorządzie gminnym, zwrócił uwagę, że działalność gmin również w odniesieniu do mienia komunalnego nie opiera się wyłącznie na przepisach prawa cywilnego, ale ze względu na publicznoprawny status gmin i mienia komunalnego działalność ta opiera się także na przepisach prawa samorządowego. Z tego właśnie względu działania i akty prawne podejmowane przez organy samorządu terytorialnego mogą być kwalifikowane jako działania z zakresu wykonywania administracji publicznej, mimo że zmierzają do wywołania w przyszłości określonych skutków cywilnoprawnych, jeżeli działaniom tym nadawana jest forma charakterystyczna dla aktów administracyjnych .
Zdaniem Sądu tak jest w niniejszej sprawie. Zaskarżone zarządzenie zostało podjęte z upoważnienia wynikającego z uchwały Rady Miasta T. uchwalonej na podstawie art. 40 ust. 2 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym. Reguluje ono miesięczne stawki czynszowe, na podstawie których określane są w umowach cywilnoprawnych stawki czynszu za najem lokali użytkowych poszczególnym najemcom. Na tym etapie decydowania nie chodzi więc jeszcze o zawarcie konkretnych umów z najemcami, lecz o ustalenie kierunków działania w przypadku dokonywania tychże czynności cywilnych. Wymieniona regulacja zatem w tym zakresie ma cechy administrowania mieniem komunalnym, które ma służyć gminie w celu zaspakajania zbiorowych potrzeb wspólnoty mieszkańców.