Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Stanisław Nitecki (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Grzegorz Dobrowolski, Sędzia WSA Artur Żurawik, Protokolant Specjalista Magdalena Nowacka-Brzeźniak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 stycznia 2020 r. sprawy ze skargi J. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego oddala skargę.
Prezydent Miasta B. decyzją z [...] r. nr [...] wydaną na podstawie art. 3, ust. 4, art. 39 ustawy z 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2018 r. poz. 1508) oraz art. 104 Kodeksu postępowania administracyjnego odmówił J. B. (dalej strona lub skarżący) przyznania zasiłku celowego z przeznaczeniem na pokrycie kosztów zakupu biletów na przejazd do lekarza. W uzasadnieniu decyzji organ ten podał, że strona spełnia wymogi formalne do otrzymania świadczenia pieniężnego z pomocy społecznej, ponieważ legitymuje się lekkim stopniem niepełnosprawności oraz jest zarejestrowana w powiatowym urzędzie pracy i jej dochód nie przekracza kryterium dochodowego uprawniającego do jego otrzymania. Odmowa przyznania wnioskowanego przez stronę świadczenia spowodowana została tym, że środki finansowe, którymi dysponuje są ograniczone i nie pozwalają na zaspokojenie zgłoszonej potrzeby. Ilość środków, którymi dysponuje organ oraz wielość osób ubiegających się o świadczenia wymusza wprowadzanie ograniczeń w zakresie przyznawanych świadczeń, a strona mocą innych decyzji otrzymała już wsparcie ze strony tego organu. Dodatkowo zaznaczono, że na terenie gminy przyjęto wykaz potrzeb zaspokajanych w pierwszej kolejności i zgłoszona przez stronę nie została w nim ujęta.
Z rozstrzygnięciem tym nie zgodziła się strona, która wniosła odwołanie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach. W odwołaniu tym wyraziła swoje niezadowolenie z otrzymanej decyzji. Podkreśliła, że spełnia wymogi do otrzymania świadczenia pieniężnego z pomocy społecznej, a otrzymana decyzja narusza jej godność i prawa wynikające z Konstytucji RP. Podniosła także zarzuty co do funkcjonowania organu pierwszej instancji i zatrudnionych w nim pracowników.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Katowicach decyzją z [...] r. nr [...] wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego utrzymało w mocy decyzję organu pierwszej instancji. W uzasadnieniu swojego rozstrzygnięcia organ odwoławczy przedstawił wpierw dotychczasowy przebieg postępowania, a w dalszej części uzasadnienia przytoczył przepisy ustawy o pomocy społecznej, które mają zastosowanie w sprawie, w tym także przepisy dotyczące możliwości odmowy przyznania świadczenia pieniężnego z pomocy społecznej. W dalszej części przedstawił działania podejmowane przez organ pierwszej instancji, w tym zwrócono uwagę na przeprowadzony wywiad środowiskowy jak również przedstawiono wszystkie świadczenia, które strona otrzymała w następstwie złożonego wniosku. W uzasadnieniu podkreślono, że o przyznaniu świadczenia decyduje nie tylko spełnianie wymogów formalnych, ale także przyznanie świadczenia musi mieścić się w możliwościach pomocy społecznej, a z uzasadnienia decyzji organu pierwszej instancji wynika, że powodem odmowy były ograniczone środki finansowe, którymi ten organ dysponuje. Znalazło to odzwierciedlenie w tym, że wskazany organ nie ujął tej potrzeby w wykazie potrzeb zaspokajanych w ramach tego typu świadczeń. W tej sytuacji organ odwoławczy uznał, że decyzja organu pierwszej instancji nie narusza obowiązujących przepisów prawa.