Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Ewa Krawczyk, Sędziowie Sędzia NSA Łucja Franiczek (spr.), Sędzia WSA Maria Taniewska-Banacka, Protokolant starszy referent Anna Trzuskowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 lutego 2008r. sprawy ze skargi E.L. na decyzję Wojewody (...) z dnia (...). nr (...) w przedmiocie odszkodowania za nieruchomość zajętą pod drogę publiczną 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Starosty (...) z dnia (...). nr (...), 2. orzeka, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości.
Wnioskiem z dnia [...] r. E. L. wystąpiła o przyznanie odszkodowania za grunt o pow. [...] m2, zajęty pod drogę publiczną (ul. [...] w M.).
Z kolei Wojewoda S. decyzją z dnia [...] r. nr [...] działając na podstawie art. 73 ust. 1 i 3 w zw. z art. 103 ust. 3 ustawy z dnia 13 października 1998 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz. U. Nr 133, poz. 872 ze zm.), stwierdził nabycie przez Powiat M. z mocy prawa z dniem [...] r. własności nieruchomości zajętej pod drogę publiczną (ul. [...] w M.) - działki nr [...] o pow. [...] m2, k.m. [...], obręb M., stanowiącej w dniu [...] r. własność E. L. Następnie decyzją z dnia [...] r. nr [...], [...], podjętą z up. Starosty M. wykonującego zadania z zakresu administracji rządowej, orzeczono o ustaleniu na rzecz E. L. odszkodowania za powyższą nieruchomość w kwocie [...] zł, zobowiązując do jego wypłaty Skarb Państwa. Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia organ I instancji powołał przepisy art. 73 ustawy z dnia 13 października 1998 r. - Przepisy wprowadzające... oraz art. 128-130 i art. 132 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 ze zm.). W uzasadnieniu organ administracji wyjaśnił, że ustalenie wysokości wartości nieruchomości nastąpiło na podstawie operatu szacunkowego sporządzonego w dniu [...] r. przez rzeczoznawcę majątkowego H. S.-G.
W odwołaniu od decyzji E. L. zanegowała rzetelność sporządzonej na użytek niniejszego postępowania wyceny nieruchomości, podnosząc że inną decyzją Starosty M. z dnia [...] r. nr [...], ustalono na jej rzecz odszkodowanie w wysokości [...] zł za [...] m2 gruntu, zajętego pod drogę gminną, co daje [...] zł za m2, podczas gdy obecnie ustalone odszkodowanie wynosi [...] zł za m2 wywłaszczonego gruntu. W kolejnym piśmie odwołująca się zarzuciła, że przedmiotem wywłaszczenia jest grunt znajdujący się w granicach administracyjnych Miasta M., stąd też zupełnie niezrozumiałe jest przyjęcie przez rzeczoznawcę cen gruntów, położonych w Ł.
Zaskarżoną decyzją, podjętą z up. Wojewody S., orzeczono o utrzymaniu w mocy decyzji organu I instancji jako zgodnej z prawem. Zdaniem organu odwoławczego, ustalenie odszkodowania nastąpiło bowiem w oparciu o prawidłowo wykonany operat szacunkowy, sporządzony na podstawie analizy informacji o dokonanych transakcjach nieruchomościami zajętymi pod drogę publiczną, które były przedmiotem obrotu na rynku lokalnym. Pod uwagę wzięto 30 transakcji z lat [...]-[...] na terenie powiatu mikołowskiego: 14 w M., 8 w Ł., 2 w B., 5 we wsi M. i 1 w O. Ustalenie odszkodowania nastąpiło zatem zgodnie z § 36 ust. 1 rozp. RM z dnia 21 września 2004 r. w sprawie wyceny nieruchomości i sporządzania operatu szacunkowego (Dz. U. Nr 27, poz. poz. 2109 ze zm.). Odnosząc się zaś do zarzutu zaniżenia odszkodowania organ II instancji wskazał, że operat szacunkowy sporządza się dla konkretnej nieruchomości uwzględniając jej indywidualne cechy, jak: powierzchnia, lokalizacja, otoczenie mające wpływ na wycenę. Stąd też nie uwzględniono wniosku strony o dopuszczenie dowodu z decyzji Starosty z dnia [...] r., mocą której przyznano jej odszkodowanie w wyższej kwocie za grunt zajęty pod drogę publiczną.