Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Tadeusz Michalik, Sędziowie NSA Henryk Wach, Małgorzata Walentek (spr.), Asesor WSA, Protokolant sekr. Ewa Olender, po rozpoznaniu w dniu 12 marca 2004 r. przy udziale - sprawy ze skargi "A" S.A. - "B" na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) zasądza od Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w K. na rzecz skarżącej kwotę [...]zł ([...] zł ) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Decyzją z dnia [...] r. nr [...] Powiatowy Inspektor Sanitarny w W. w oparciu o art. 1pkt 2, art. 4 pkt 5 ustawy z dnia 14 marca 1985r. o Inspekcji Sanitarnej (tekst jednolity Dz.U. z 1998r.Nr 90, poz.575 ze zm.), §§ 1,10 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983r. w sprawie chorób zawodowych (Dz.U. nr 65, poz. 294 ze zm.), stwierdził u S. M. chorobę zawodową - uszkodzenie słuchu wywołane działaniem hałasu, wymienioną w pozycji 15 wykazu chorób zawodowych, stanowiącego załącznik do rozporządzenia. W uzasadnieniu decyzji podniesiono, że orzeczeniem lekarskim z dnia [...] r. Przychodni Chorób Zawodowych [...] Centrum Medycznego w K. rozpoznano u S. M. obustronny ubytek słuchu powyżej 30 dB. W dochodzeniu epidemiologicznym ustalono, że S. M. pracując w latach 1971 - 1997 w "A" S.A. w "B" w R. jako [...] pod ziemią, narażony był na działanie hałasu o ponadnormatywnym natężeniu 88 dB. Zatem organ uznał, że zostały spełnione przesłanki stwierdzenia choroby zawodowej u zainteresowanego. Ponadto wskazał na nieuwzględnienie wniosku "A" S. A. "B" o uzupełnienie postępowania dowodowego poprzez przeprowadzenie ponownego badania. Uznał, że wniosek ten dotyczy okoliczności już stwierdzonych przez tą jednostkę jest zgodna z obowiązującymi w tym zakresie przepisami.
Odwołane od tej decyzji wniósł zakład pracy "A" S.A. "A". W odwołaniu nie kwestionowano ustaleń co do pracy S. M. w warunkach narażenia na ponadnormatywny hałas. Wskazano natomiast na uchybienia proceduralne tj. naruszenie przepisów postępowania, a to art. 7, art. 8, art. 75 § 1, art. 77 - 81 kpa, nadto art. 10 i art. 35 kpa. Podniesiono, zarzut braków w postępowaniu dowodowym, poprzez ograniczenie go wyłącznie do orzeczenia placówki medycznej I szczebla. Zarzucono pominięcie wniosku odwołującej się o przeprowadzenie dowodu z opinii Instytutu Medycyny Pracy, posługującego się innymi metodami badawczymi odpowiadającymi aktualnemu poziomowi wiedzy. Wniesiono o przeprowadzenie ponownego badania S. M. przy zastosowaniu obiektywnych metod badawczych. Ponadto zarzucono pozbawienie strony prawa do czynnego udziału w postępowaniu, poprzez brak zawiadomienia o przeprowadzeniu poszczególnych czynności dowodowych, oraz brak możliwości wypowiedzenia się co do materiału dowodowego przed wydaniem decyzji.
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] r. nr [...] [...]Wojewódzki Inspektor Sanitarny na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 kpa utrzymał w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji. W uzasadnieniu decyzji wskazał, że dla stwierdzenia choroby zawodowej niezbędnym jest orzeczenie przez kompetentną placówkę diagnostyczną o wystąpieniu choroby ujętej w wykazie chorób zawodowych oraz wykazanie związku przyczynowego między środowiskiem pracy, a chorobą tj. wykazanie, że narażenie na czynnik szkodliwy, który wywołał schorzenie miało miejsce w czasie i miejscu pracy. Organ odwoławczy podzielił w całości ustalenia faktyczne dotyczące przebiegu pracy S. M.. Uznał, że pracował on w warunkach, gdzie był eksponowany na działanie hałasu ponad normy higieniczne przez ok. 4 godziny w ciągu zmiany roboczej, zatem pracował w warunkach stwarzających ryzyko powstania choroby zawodowej narządu słuchu. Dalej stwierdził, że pracownik był badany w Przychodni Chorób Zawodowych [...] Centrum Medycznego w K., która to placówka orzeczeniem z dnia [...] r. rozpoznała zawodowe uszkodzenie słuchu. Na tej podstawie organ I instancji wydał decyzję stwierdzająca u S. M. chorobę zawodową. Następnie pracownik miał być badany w instytucie medycyny Pracy i Zdrowia Środowiskowego w S., na które to badania nie zgodził się. Wobec tego, po przeanalizowaniu całokształtu materiału dowodowego zebranego w sprawie, organ odwoławczy doszedł do przekonania, iż brak jest podstaw do uwzględnienia odwołania.