Sprawa ze skargi na decyzję SKO w K. w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za zajęcie pasa drogowego bez zezwolenia
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Gebel, Sędziowie Sędzia WSA Marzena Iwankiewicz (spr.),, Sędzia WSA Katarzyna Sokołowska, Protokolant starszy sekretarz sądowy Aneta Ciesielska, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 12 maja 2016 r. sprawy ze skargi Wspólnoty Mieszkaniowej [...] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za zajęcie pasa drogowego bez zezwolenia I. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Zarządu Dróg Miejskich w K. z dnia [...] r. nr [...], II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. na rzecz strony skarżącej Wspólnoty Mieszkaniowej [...] kwotę [...] złote tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie strona 1/4

Decyzją z dnia 19 czerwca 2015 r., nr O-034/0115 Prezydent Miasta, na podstawie art. 40 ust. 12 pkt 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2015 r., poz. 460 ze zm.) nałożył na Wspólnotę Mieszkaniową N. karę pieniężną w wysokości [...]zł za zajęcie, bez zezwolenia zarządcy drogi, pasa drogowego drogi powiatowej dz. nr [...] - ulicy, poprzez umieszczenie i funkcjonowanie w nim docieplenia budynku o łącznej powierzchni [..] m².

W uzasadnieniu decyzji organ I instancji wskazał, że wyniku przeprowadzonego postępowania ustalono, że w okresie od dnia [...] r. Wspólnota Mieszkaniowa Nieruchomości zajęła bez zezwolenia zarządcy ww. pas drogowy przez umieszczenie w nimi funkcjonowanie docieplenia budynku.

Wspólnota Mieszkaniowa N. złożyła od tej decyzji odwołanie, wnosząc o uchylenie zaskarżonej decyzji i o umorzenie postępowania lub o przekazanie sprawy organowi I instancji do ponownego rozpatrzenia.

Organowi I instancji zarzuciła naruszenie art. 40 ust.12 pkt 1 i 2 ustawy o drogach publicznych, poprzez uznanie, że odwołująca się zajęła pas drogowy w sposób świadomie bezprawny oraz poprzez błędne wyliczenie okresu zajęcia pasa drogowego bez zezwolenia i przyjęcie, że zarządca uprawniony był do zaliczenia do tego okresu czasu, kiedy droga nie była w jego zarządzie.

W wyniku rozpoznania sprawy na skutek wniesionego odwołania Samorządowe Kolegium Odwoławcze powołując się na art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r., poz. 267 ze zm.) i art. 40 ust. 1, ust. 2 pkt 3 i ust. 12 pkt 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych, decyzją z dnia [...], utrzymało w mocy decyzję organu I instancji.

Uzasadniając podjęte rozstrzygnięcie organ podał, że z akt sprawy wynika, że w okresie od [...] r. opisany powyżej pas drogowy został zajęty przez skarżącą Wspólnotę bez zezwolenia właściwego zarządcy drogi. Organ powołał się przy tym na umowę użyczenia z dnia [...] oraz decyzję z dnia [...] zezwalającą na zajęcie opisanego wyżej pasa drogowego.

Kolegium przywołało dalej treść art. 40 ust. 12 pkt 1 ustawy o drogach publicznych i wskazało, że w rozpoznawanej sprawie bezspornym jest zajęcie pasa drogowego przez Wspólnotę Mieszkaniową N. w okresie od [...] r.

Analizując przepisy uchwał Rady Miejskiej w sprawie ustalenia wysokości stawki opłat za zajęcie pasa drogowego dróg publicznych na cele niezwiązane z budową, przebudową, remontem, utrzymaniem i ochroną dróg obowiązujących w okresie zajęcia pasa drogowego, Kolegium doszło do wniosku, że określona w sprawie kara pieniężna, ustalona została w sposób prawidłowy.

Kolegium podkreśliło, że zajęcie pasa drogowego bez zezwolenia zarządcy drogi wywołuje reakcję administracji drogowej w postaci skierowania nakazu zwolnienia przestrzeni pasa drogi publicznej i nakaz przywrócenia do stanu poprzedniego. Niedozwolone zajęcie pasa drogowego powoduje również po stronie zajmującego odpowiedzialność zagrożoną karą pieniężną.

Wspólnota Mieszkaniowa N. przy reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika, zaskarżyła wyżej opisaną decyzję do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, zarzucając jej naruszenie przepisu art. 40 ust. 6 i 12 pkt 2 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych, przez uznanie, że skarżąca zajęła pas drogowy w sposób świadomie bezprawny oraz poprzez błędne wyliczenie okresu zajęcia pasa drogowego bez zezwolenia.

Strona 1/4