Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Brandys-Kmiecik, Sędzia WSA Małgorzata Jużków (spr.), Sędzia WSA Barbara Orzepowska-Kyć, Protokolant Specjalista Beata Kujawska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 października 2018 r. sprawy ze skargi W. W. w przedmiocie wznowienia postępowania zakończonego wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 18 stycznia 2018 r. w sprawie o sygn. akt IV SA/Gl 676/17 wydanym w sprawie ze skargi W. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w C. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie dodatku mieszkaniowego oddala skargę o wznowienie postępowania sądowego.
Wyrokiem z 18 stycznia 2018 r., sygn. akt IV SA/GL 676/17 Wojewódzki Sąd Administracyjny oddalił skargę W.W. na decyzję samorządowego kolegium Odwoławczego w Katowicach z [...] r. nr [...] w przedmiocie dodatku mieszkaniowego.
Do wyroku tego nie sporządzono uzasadnienia z racji uchybienia terminowi do złożenia wniosku o jego sporządzenie.
Pismem z 29 kwietnia 2018 r., uzupełnionym 7 lipca 2018 r. skarżący wniósł o wznowienie postępowania sądowego w powyższej sprawie. Przesłanką wznowienia postepowania było załączone pismo A z 9 kwietnia 2018 r. rozdzielające kwotę czynszu za lokal mieszkalny przy ul. [...] na poszczególne izby i pozostałe pomieszczenia (kuchnia, łazienka, przedpokój). W związku z powyższym wniósł o przyznanie dodatku mieszkaniowego od marca br.
Na rozprawie 3 października 2018 r., ustanowiony z urzędu pełnomocnik wskazał, że podstawą prawną złożonego wniosku jest art. 273 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z dnia 2017 r., poz. 1369 ze zm., dalej ppsa). Nowym dowodem w sprawie jest wskazane wyżej pismo A, które mogło mieć wpływ na rozstrzygniecie sprawy, gdyż wskazana w nim powierzchnia wspólna determinuje przyznanie dodatku mieszkaniowego.
SKO nie ustosunkowało się do wniosku.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga o wznowienie postępowania sądowego nie zasługuje na uwzględnienie.
W tym miejscu przypomnieć należy, że w postępowaniu sądowoadministracyjnym obowiązuje zasada niewzruszalności prawomocnych orzeczeń sądowych (art.170 ppsa). Przepisy określające warunki, w których może nastąpić uchylenie lub zmiana takich orzeczeń, muszą być zatem, jako wyjątek od wspomnianej reguły, interpretowane ściśle. Obalenie prawomocnego orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego lub wojewódzkich sądów administracyjnych możliwe jest między innymi w wyniku wznowienia postępowania sądowego.
Instytucja wznowienia postępowania sądowego nie zawsze daje jednak stronom prawo do pełnej kontroli kwestionowanego orzeczenia. Postępowania ze skargi o wznowienie postępowania ogranicza się bowiem do ponownego rozpatrzenia sprawy, ale wyłącznie w granicach wskazanych przez stronę przesłanek, które muszą mieścić się w ściśle określonych prawem podstawach wznowienia postępowania (art. 271, art. 272 § 1 i 3 oraz art. 273 ppsa).
W pierwszej kolejności należy podkreślić, że postępowanie w przedmiocie wznowienia postępowania ma charakter nadzwyczajny, gdyż może doprowadzić do wzruszenia prawomocnego orzeczenia sądu administracyjnego - art. 270 ppsa.
Dopuszczalność wznowienia postępowania sądowego uwarunkowana jest od spełnienia dwóch przesłanek: po pierwsze, skarga o wznowienie musi opierać się na ustawowej podstawie wznowienia, a po drugie, powinna być wniesiona w terminie (art. 280 ppsa). Przy czym stosownie do treści art. 277 ppsa regułą jest, że skargę o wznowienie postępowania strona może wnieść w terminie trzymiesięcznym, liczonym od dnia, w którym dowiedziała się o podstawie wznowienia.