Sprawa ze skargi na decyzję SKO w przedmiocie odmowy umorzenia opłaty za zajęcie pasa drogowego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dorota Dąbek Sędziowie WSA Barbara Pasternak WSA Bożenna Blitek (spr.) Protokolant Renata Nowak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 kwietnia 2013 r. sprawy ze skargi M. F. - prowadzącego działalność gospodarczą "A" na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 3 stycznia 2012r. nr [....] w przedmiocie odmowy umorzenia opłaty za zajęcie pasa drogowego I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu pierwszej instancji, II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz strony skarżącej kwotę 1019 zł (słownie: tysiąc dziewiętnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie strona 1/6

Wojewódzki Konserwator Zabytków wydał w dniu [...] 2007 r. M. F. pozwolenie Nr [...] na prowadzenie robót budowlanych przy zabytku, a konkretnie na prowadzenie prac związanych z remontem elewacji oraz przebudową i zmianą sposobu użytkowania poddasza z przeznaczeniem na hotel, zgodnie z załączonym projektem budowlanym, zawierającym część architektoniczną i program prac konserwatorskich. W uzasadnieniu pozwolenia podano, że Kamienica przy ul. F w K, wpisana do rejestru zabytków pod numerem [...] decyzją z dnia [...] 1988 r., jest położona w obrębie układu urbanistycznego K, wpisanego do rejestru zabytków pod numerem [...] decyzją z dnia [...] 1984 r. oraz na obszarze historycznego zespołu miasta K uznanego za pomnik historii Zarządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 8 września 1994 r. Zakres inwestycji jest dopuszczalny ze stanowiska konserwatorskiego (k. 8).

W związku z prowadzeniem powyższej inwestycji firma "A" M. F. trzykrotnie korzystała z umorzenia opłaty za zajęcie pasa drogowego związanego z prowadzeniem prac na podstawie decyzji Prezydenta Miasta, tj. decyzji z dnia [...] 2008 r. (Nr [...]), z dnia [...] 2009 r. (Nr [...]) i z dnia [...] 2009 r. (Nr [...]) (k. 2 akt adm.).

Decyzją z dnia [...] 2010 r. Nr [...] Prezydent Miasta zmienił decyzję z dnia [...] 2008 r., zmienioną decyzją z dnia [...] 2009 r. i zmienioną decyzją z dnia [...] 2010 r. zezwalającą na czasowe zajęcie pasa drogowego (róg ulic F i W) w celu wykonania rusztowania - remont elewacji w ten sposób, że udzielił zezwolenia na czas od 1 stycznia 2009 r. do 30 września 2011 r. i naliczył opłatę w wysokości 93.890 zł (k. 6 akt adm.).

Pismem (k. 9 akt adm.) i wnioskiem na formularzu (k. 10 akt adm.) z dnia 28 grudnia 2010 r. firma "A" M. F. zwróciła się do Zarządu Infrastruktury Komunalnej i Transportu (ZIKiT) o umorzenie należności pieniężnych w kwocie 25.389 zł z tytułu opłat za zajęcie pasa drogowego naliczonych decyzją z dnia [...] 2010 r. Nr [...]. Wniosek uzasadniono tym, ze kamienica jest wpisana do rejestru zabytków, a nadto "wymogami prac konserwatorskich", co z kolei "wymaga ciągłych prac zabezpieczających". Ponadto podano, że kamienica usytuowana jest "w centrum miasta u zbiegu ważnych ciągów komunikacyjnych i dlatego jej wygląd oraz stan mają szczególny wpływ na wygląd i estetykę miasta K", a ponadto mieści się w niej jedna z krakowskich uczelni wyższych, która kształci wielu młodych ludzi. We wniosku złożonym na formularzu nadto podano, że jest to "remont dachu i renowacja zabytkowej attyki oraz elewacji budynku róg ul. W / F i jest to kontynuacja inwestycji, a dokumentacja została złożona do decyzji umorzeniowych Nr [...], [...] i [...].

Po upływie 9 miesięcy od złożenia wniosku, w dniu [...] 2011 r. Dyrektor Zarządu Infrastruktury Komunalnej i Transportu wydał decyzję Nr [...], w której odmówił umorzenia opłaty w kwocie 25.389 zł naliczonej decyzją z dnia [...] 2010 r. Nr [...]. W uzasadnieniu decyzji podano, że wniosek o umorzenie został uzasadniony "ważnym interesem publicznym - remont kamienicy zabytkowej", jednak - zdaniem organu - uwzględnienie takiego wniosku byłoby sprzeczne "z ważnym interesem publicznym, gdyż uszczupliłoby i tak niewystarczające na realizację zadań ustawowych dochody podatkowe gminy (zadania wynikające z pełnienia funkcji zarządu drogami publicznymi)". Organ ustalił, że istotnie remontowany obiekt wpisany jest do rejestru zabytków oraz, że remont może być prowadzony w warunkach udzielonego w dniu [...] 2007 r. pozwolenia Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków. Ustalono także, że wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą. Nadto organ podał, że "opłata za zajęcie pasa drogowego nie jest ściśle związana z kamienicami zabytkowymi i z remontami konserwatorskimi tychże obiektów. Jest to opłata wynikająca z ustawy o drogach publicznych, którą zobowiązany jest uiścić każdy podmiot zajmujący pas drogowy niezależnie od charakteru zajęcia (rodzaju inwestycji), czy jest to np. remont budynku mieszkalnego jednorodzinnego, czy też zabytkowej kamienicy." Podano, że "udzielanie ulg w spłacie zobowiązań podatkowych dotyczących opłat za zajęcie pasa drogowego nie jest co do zasady instrumentem wsparcia Państwa dla osób, które remontują kamienice zabytkowe, ponieważ rolę tę pełnią specjalistyczne instytucje, np. Społeczny Komitet Odnowy Zabytków K." Zdaniem organu, "strona nie wykazała, że nie ma możliwości uiszczenia opłaty za zajęcie pasa drogowego". Organ podkreślił, że "podejmując się remontu i konserwacji budynku zabytkowego przy ul. F strona musi uwzględniać również konsekwencje prawne, które z tego wynikają w postaci istnienia obowiązku zapłaty podatków, czy niepodatkowych należności budżetowych o charakterze publiczno-prawnym pobierane przez samorządowe jednostki budżetowe, w tym przypadku za zajęcie pasa drogowego. Organ zaznaczył, że umorzenie należności prowadzi do uprzywilejowania jednych podatników kosztem pozostałych. Zdaniem organu, ważny interes podatnika występuje w przypadkach losowych takich jak utrata majątku spowodowana klęską żywiołową, czy trwała niezdolność zarobkowania itp. W tym wypadku remontowana kamienica ma charakter komercyjny, skierowany w przyszłości na czerpanie z niej dochodów, co wiąże sie ze znaczną poprawą płynności finansowej".

Strona 1/6