skarg E. L. na decyzję SKO w przedmiocie kary pieniężnej I
Uzasadnienie strona 8/8

Sąd zwraca uwagę, że pomimo tego, iż organy obu instancji w zaskarżonych decyzjach podkreślają, że "naniesiony przez uprawnionego geodetę wyrys granic ewidencyjnych na mapę sytuacyjno - wysokościową jednoznacznie pokazuje, że na przedmiotowym odcinku drogi wojewódzkiej granica pasa drogowego przebiega wzdłuż ogrodzenia trwałego, w związku z tym reklama o treści "[...]" częściowo znajduje się w pasie drogowym drogi wojewódzkiej nr [....], to Sąd podkreśla, iż w rzeczywistości złożone do akt dokumenty w postaci kserokopii map, w tym naniesionego wyrysu granic ewidencyjnych na mapę sytuacyjno - wysokościową pokazują tylko granice ewidencyjne działek i w żaden sposób nie odnoszą się ani do przebiegu ogrodzenia trwałego, ani do granic pasa drogowego, ani do położenia tej konkretnej reklamy. Sąd stwierdza, że jedyną wskazówką, która mówi o przebiegu pasa drogowego jest informacja zawarta w piśmie z dnia 23 stycznia 2007r. zalegającym na k. 143 od dołu) akt administracyjnych, z której wynika, że pas drogowy drogi wojewódzkiej nr [...] stanowi działka ewidencyjna nr [...]/1, jednakże informacja ta nie jest poparta żadnym dokumentem.

Mając powyższe na względzie - Wojewódzki Sąd Administracyjny stwierdza, że organy administracyjne nie ustaliły przebiegu pasa drogowego na omawianym odcinku drogi wojewódzkiej w P., a przeto brak podstaw do przyjęcia, aby przedmiotowa tablica reklamowa znajdowała się w jakiejś części w tymże pasie drogowym.

Sąd zwraca także uwagę na treść art. 77 § 1 kpa:

"Organ administracji publicznej jest obowiązany w sposób wyczerpujący zebrać i rozpatrzyć cały materiał dowodowy."

Brak jednoznacznego ustalenia przebiegu pasa drogowego powoduje stwierdzenie, że organy naruszyły art. 7 kpa i art. 77 § 1 kpa nie wyjaśniając, mimo obowiązku, stanu faktycznego sprawy. Jednocześnie Sąd podkreśla, że organy administracyjne prowadząc postępowanie zmierzające do nałożenia na obywatela kary pieniężnej zobowiązane są do szczególnej staranności w zebraniu pełnego materiału dowodowego w taki sposób, aby obywatel miał jasność, co do kryteriów, jakimi kierował się organ w tym zakresie.

Sąd stwierdza, iż w kwestii wykazania przez organ administracyjny granic pasa drogowego i jednoznacznej kolizji z tym pasem umieszczonej przez obywatela reklamy - w pełni podziela stanowisko Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie zajęte w wyrokach z dnia 17 lutego 2006r. sygn. akt VI SA/Wa 1665/05 (opublikowane w LEX nr 194012) i z dnia 3 marca 2006r. sygn. akt VI SA/Wa 1819/05 (opublikowane w LEX nr 222269): "Dowód na okoliczność zamieszczenia reklam w pasie drogowym nie będzie pełny, jeżeli w materiałach dowodowych sprawy nie zostanie przedstawiony urzędowy dokument geodezyjny określający, z jednej strony, linie graniczne pasa drogowego, o którym mowa w art. 4 pkt 1 ustawy, z drugiej zaś - kolizje umieszczonych w pasie drogowym reklam z tymi liniami, pozwalające stwierdzić przypadki zajęcia tego pasa drogowego. Należy przy tym z góry pogodzić się z niemożnością przedstawienia wielu takich kolizji w ujęciu kartometrycznym, z zachowaniem skali. W takich przypadkach można zgodzić się na ideograficzne przedstawienie tych kolizji, ale zawsze w związku z wydzielonymi i formalnie ustanowionymi liniami granicznymi pasa drogowego, gdyż tylko wtedy można stwierdzić zajęcie pasa drogowego, naruszenie jego linii granicznych. Inny rodzaj dokumentacji, jak np. odpowiednie notatki służbowe czy dokumentacja fotograficzna, może mieć w tego rodzaju sprawach wyłącznie znaczenie pomocnicze."

Skoro w niniejszej sprawie nie przedstawiono zasadniczej w sprawie kwestii - kolizji umieszczonej przez E. L. reklamy z wydzielonymi i formalnie ustanowionymi liniami granicznymi pasa drogowego, to - zdaniem Sądu - w żaden sposób nie można stwierdzić, aby zajęcie pasa drogowego, naruszenie jego linii granicznych w istocie nastąpiło.

W oparciu o powyższe - Wojewódzki Sąd Administracyjny na mocy powołanych przepisów i art. 145 § 1 pkt 1c p.p.s.a. orzekł - jak w pkt. I wyroku.

W oparciu o treść art. 152 p.p.s.a. Sąd orzekł, że uchylone decyzje nie mogą być wykonane - jak w pkt. II wyroku.

Na podstawie art. 200 p.p.s.a. w związku z art. 205 p.p.s.a. i w związku z § 2 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 221, poz. 2193) oraz § 14 ust. 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (...) (Dz. U. Nr 163, poz. 1349 z późn. zm.) Wojewódzki Sąd Administracyjny orzekł w przedmiocie kosztów postępowania - jak w pkt. III wyroku.

Strona 8/8