Oparcie decyzji podatkowych na przepisie art. 19 ust. 3b ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, który to przepis został przez Trybunał Konstytucyjny uznany za niezgodny z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej, stanowi przesłankę do wznowienia postępowania. Zgodnie bowiem z art. 240 par. 1 pkt 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ w sprawie zakończonej decyzją ostateczną wznawia się postępowanie, jeżeli decyzja została wydana na podstawie przepisu, o którego niezgodności z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej, ustawą lub ratyfikowaną umową międzynarodową orzekł Trybunał Konstytucyjny.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Tarno, Asesor WSA Hieronim Sęk (spr.), Asesor WSA Ewa Radziszewska-Krupa, Protokolant Robert Powojski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 maja 2006 r. sprawy ze skargi "W." Sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] sierpnia 2004 r.,. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Inspektora Kontroli Skarbowej w Urzędzie Kontroli Skarbowej w W. z dnia [...] lipca 2001 r., nr [...]; 2) stwierdza, że uchylone decyzje nie podlegają wykonaniu w całości; 3) zasądza od Dyrektor Izby Skarbowej w W. na rzecz Skarżącej spółki kwotę 12.055,50 zł (słownie: dwanaście tysięcy pięćdziesiąt pięć złotych i pięćdziesiąt groszy) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Decyzją z dnia [...] lipca 2001 r., nr [...] wydaną na podstawie art. 24 ust. 2 pkt 1 i art. 31 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz. U. z 1999 r. Nr 54, poz. 572 ze zm.), art. 21 § 1 pkt 2 i § 3, art. 51 § 1, art. 53 § 1 i § 4 i art. 207 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.; powoływanej dalej jako "ord. pod") oraz art. 2 ust. 1 i ust. 2, art. 10 ust. 2, art. 19 ust. 1, ust. 3, ust. 3a i ust. 3b i art. 27 ust. 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.; powoływanej dalej jako "ustawa o VAT") Inspektor Kontroli Skarbowej w Urzędzie Kontroli Skarbowej w W. określił Spółce z o.o. "W." (zwanej dalej "Skarżącą") zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za miesiące 2000 r. marzec w kwocie [...] zł, lipiec w kwocie [...] zł, listopad w kwocie [...] zł i grudzień w kwocie [...] zł, zaległość podatkową w tym podatku za miesiące 2000 r. marzec w kwocie [...] zł, lipiec w kwocie [...] zł i listopad w kwocie [...] zł, nadpłatę za grudzień 2000 r. w kwocie [...] zł, odsetki za zwłokę z tytułu ww. zaległości w łącznej kwocie [...] zł oraz ustalił dodatkowe zobowiązanie w podatku od towarów i usług za miesiące 2000 r. marzec w kwocie [...] zł, lipiec w kwocie [...] zł i listopad w kwocie [...] zł.
W uzasadnieniu decyzji organ podatkowy wskazał, że w wyniku przeprowadzonej kontroli skarbowej stwierdzono, iż Skarżąca w złożonych deklaracjach VAT-7 za miesiące 2000 r. marzec, lipiec i listopad wykazała zaniżoną kwotę nadwyżki podatku należnego nad naliczonym podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego oraz w grudniu 2000 r. wyższą od kwoty należnej. Ustalenia te wiązały się ze stwierdzeniem przez organ podatkowy odnośnie:
1) marca 2000 r. - zawyżenia podatku naliczonego podlegającego odliczeniu o kwotę [...] zł z następujących faktur:
a) faktury VAT nr [...] z dnia [...] marca 2000 r., zaewidencjonowanej w rejestrze zakupów za marzec 2000 r., wystawionej przez P.. na zakup 2 ciągników siodłowych V. na kwotę netto [...] zł + VAT [...] zł. Według organu z zapisów umieszczonych na fakturze wynika, że fakturę Skarżąca otrzymała w dniu 11 kwietnia 2000 r. i tego samego dnia dokonano przyjęcia ciągników (dowód [...]nr [...] i nr [...]);
b) faktury VAT nr [...] z dnia [...] marca 2000 r., zaewidencjonowanej w rejestrze zakupów za marzec 2000 r., wystawionej przez P. .na zakup 2 naczep cystern [...] na kwotę netto [...] zł + VAT [...] zł. Według organu z zapisów umieszczonych na fakturze wynika, że fakturę Skarżąca otrzymała w dniu 11 kwietnia 2000 r. i tego samego dnia dokonano przyjęcia powyższych naczep (dowód [...] nr [...] i nr [...]).
Wobec ustaleń, iż faktury i towar Skarżąca otrzymała w miesiącu kwietniu 2000 r. organ wskazał, że stosownie do przepisów art. 19 ust. 1, ust. 3 i ust. 3a ustawy o VAT podatek naliczony wynikający z tych faktur mogła odliczyć najwcześniej w miesiącu kwietniu, a nie w miesiącu marcu tegoż roku. Jednocześnie podkreślił, że na mocy art. 19 ust. 3b ustawy o VAT przedwczesne odliczenie podatku spowodowało utratę prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z tych faktur.