Sprawa ze skargi na decyzję Ministra Pracy i Polityki Społecznej w przedmiocie określenia zobowiązania z tytułu wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych za okres od stycznia 2003 r. do marca 2007 r.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grażyna Nasierowska, Sędziowie Sędzia WSA Alojzy Skrodzki (spr.), Sędzia WSA Jolanta Sokołowska, Protokolant Urszula Hoduń, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 kwietnia 2008 r. sprawy ze skargi Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej [...] w K. na decyzję Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia [...] października 2007 r. nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania z tytułu wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych za okres od stycznia 2003 r. do marca 2007 r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezesa Zarządu Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych z dnia [...] sierpnia 2007 r., nr [...] 2) stwierdza, że uchylone decyzje nie mogą być wykonane w całości.

Uzasadnienie strona 1/3

Zaskarżoną decyzją Minister Pracy i Polityki Społecznej utrzymał w mocy decyzję Prezesa Zarządu Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych z dnia [...] sierpnia 2007 r., w której określił S. P. Z. O. Z. [...] w K., zwanej dalej Skarżącą wysokość zobowiązania z tytułu wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych zwany dalej PFRON za okres od stycznia 2003 r. do marca 2007 r. w kwocie 154.118,99 zł.

Uzasadniając decyzję Prezes Zarządu PFRON wyjaśnił, iż w toku wszczętego z urzędu postępowania ustalono, że Skarżąca nie wywiązała się z obowiązku dokonania należnych wpłat wraz z odsetkami na PFRON za okres od stycznia 2003 r. do marca 2007 r. Stwierdził też, iż wobec niedokonania należnych wpłat określił Skarżącej zaległość w kwocie 154.118,99 zł za miesiące od stycznia 2003 r. do marca 2007 r. oraz odsetki naliczone na dzień 27 lipca 2007 r. w kwocie 43.549 zł.

Od tej decyzji Skarżąca wniosła pismem z dnia 16 sierpnia 2007 r. odwołanie do Ministra Pracy i Polityki Społecznej wnosząc o uchylenie zaskarżonej decyzji i umorzenie postępowania. Podniosła, że zgodnie z art. 21 ust. 2e ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 123. poz. 776 ze zm., dalej jako "u.r.z.s.z.o.n"), S. P. Z. O. Z. [...] jest jednostką publiczną, nie działającą w celu osiągnięcia zysku, ale w celu zapewnienia dobrej opieki osobom chorym. Wyłącznym przedmiotem prowadzonej przez stronę działalności jest rehabilitacja społeczna i lecznicza. Skarżąca stwierdziła, że spełnia przesłankę zwolnienia z obowiązku comiesięcznych wpłat na Fundusz. Podkreśliła też, że Szpital prowadzi statutową działalność leczniczą, a w strukturach posiada Pracownię Rehabilitacji Leczniczej, Oddział Opieki Paliatywnej, Zakład Opiekuńczo Leczniczy. Zatrudnia również 2 osoby niepełnosprawne z umiarkowanym stopniem niepełnosprawności. Zdaniem Skarżącej spełniona została przesłanka zwolnienia z obowiązku wpłat na PFRON.

Jednocześnie Skarżąca wyjaśniła, że Szpital w K. jest w bardzo trudnej sytuacji finansowej. Nie jest w stanie uregulować należności bez znacznego uszczerbku w prowadzonej działalności. Brakuje ponadto na podstawowe składniki potrzebne do świadczenia usług leczniczych. Jakiekolwiek dodatkowe obciążenie może doprowadzić do postawienia Szpitala w stan likwidacji. Tym samym decyzja o naliczeniu wpłat na PFRON jest w jej ocenie krzywdząca, gdyż z uwagi na ilość osób zatrudnionych w 2004 r. Szpital nie mógł skorzystać z "dobrodziejstwa" restrukturyzacji zgodnie z ustawą z dnia 15 kwietnia 2005 r. o pomocy publicznej i restrukturyzacji publicznych zakładów opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 78, poz. 684, dalej powoływana jako "ustawa o restrukturyzacji").

W odpowiedzi na wezwanie organu z 13 września 2007 r. Skarżąca nadesłała statut S.P. Z.O.Z., wskazując, iż opieka, leczenie i rehabilitacja osób w Szpitalu dotyczy wszystkich pacjentów (w znacznej mierze osób w podeszłym wieku). Przyznała, że nie może wykazać, iż świadczenia zdrowotne udzielane są tylko i wyłącznie osobom niepełnosprawnym, gdyż przy udzielaniu świadczeń medycznych nie wymagane są orzeczenia o stopniu niepełnosprawności. Strona wskazała, że likwidacja placówki pociągnie za sobą utratę 68 miejsc pracy oraz pozbawi opieki dwudziestotysięczną populację, dla której Szpital jest jedyną placówką służby zdrowia o świadczonym profilu.

Strona 1/3