Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Walentek (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Beata Kalaga - Gajewska Sędzia WSA Stanisław Nitecki Protokolant Monika Rał po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 sierpnia 2015 r. sprawy ze skargi Wójta Gminy N. na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie powierzenia pracownikowi Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej dodatkowych obowiązków oddala skargę.
Rozstrzygnięciem nadzorczym nr [...] z dnia [...] r., Wojewoda [...], na podstawie art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2013 r. , poz. 594 z póżn. zm.), stwierdził nieważność zarządzenia nr [...] Wójta Gminy N. z dnia [...] r. w sprawie rozszerzenia obowiązków pracownika SP ZOZ - w całości - jako niezgodnego z art. 46 ust. 1, art. 49 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2011 r. Nr 112, poz. 654 ze zm.) w związku z art. 42 § 4 Kodeks pracy oraz art. 7 Konstytucji RP.
Uzasadniając powyższe rozstrzygnięcie organ nadzoru podał, że przedmiotowym zarządzeniem Wójt Gminy N. powierzył A. M., pracownikowi Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej w N. (dalej "SP ZOZ"), dodatkowe obowiązki określone w § 1 tego aktu jak: zarządzanie SPZOZ i wykonywanie jego zadań statutowych; dokonywanie wszelkich rozliczeń finansowych SP ZOZ, w tym w ramach zatwierdzonego planu finansowego, zgodnie z obowiązującymi przepisami; kierowanie SP ZOZ jako zakładem pracy, w tym wykonywanie czynności z zakresu prawa pracy w imieniu pracodawcy; reprezentowanie SP ZOZ przed Narodowym Funduszem Zdrowia,; sprawowanie czynności zwykłego zarządu w sprawach nieruchomości będących w użytkowaniu ZP ZOZ, podejmowanie decyzji o remontach i modernizacjach SPZOZ w ramach posiadanych środków finansowych.
W podstawie prawnej zarządzenia wskazano art. 121 ustawy o działalności leczniczej oraz § 2 ust. 2 Statutu SP ZOZ w N., stanowiącego załącznik do uchwały Nr [...] Rady Gminy N. z dnia [...] r., zgodnie z którym nadzór nad Zakładem sprawuje podmiot tworzący.
Następnie Wojewoda przytoczył w pełni treść art. 121 ust. 1 - 8 ustawy o działalności leczniczej regulujący kwestie nadzoru nad podmiotem leczniczym niebędącym przedsiębiorcą oraz uprawnień podmiotów sprawujących taki nadzór (podmiotów tworzących), do których zalicza się: żądanie informacji wyjaśnień oraz dokumentów podmiotu leczniczego, dokonanie kontroli i oceny działalności tego podmiotu (ust. 3); w razie stwierdzenia niezgodnych z prawem działań kierownika wstrzymanie ich wykonania oraz zobowiązanie do ich zmiany lub cofnięcia , a w przypadku ich niewykonania w wyznaczonym terminie rozwiązanie z kierownikiem stosunku pracy lub umowy cywilnoprawnej (ust. 5).
Zdaniem Wojewody z treści przepisów art. 121 ww. ustawy nie można wyprowadzić uprawnienia dla Wójta Gminy do wydania aktu w przedmiocie rozszerzenia obowiązków służbowych pracownika samodzielnego podmiotu leczniczego nie będącego przedsiębiorcą. W związku z tym organ nadzoru uznał, że przedmiotowe zarządzenie, zostało wydane bez podstawy prawnej, co stanowi istotne naruszenie prawa. W ocenie organu nadzoru treść § 1 zarządzenia oraz charakter dodatkowych obowiązków służbowych i związany z nimi zakres odpowiedzialności wskazuje, że jest ono tożsame z powierzeniem z dniem [...] r. A.M. funkcji Dyrektora SP ZOZ, których realizacja nie została ograniczona w czasie, co może stanowić próbę obejścia przepisów ustawy o działalności leczniczej, nakazujących zatrudnienie kierownika sp zoz po przeprowadzeniu konkursu (art. 49 ust. 1 pkt 1 ustawy o działalności leczniczej). Wprawdzie, jak zauważył organ, Wójt ogłosiła taki konkurs ale dopiero w dniu 3 kwietnia 2015 r., a zatem ponad dwa miesiące od wydania przedmiotowego zarządzenia. Następnie organ nadzoru podkreślił, że jedną z podstawowych zasad działania organów administracji publicznej jest działanie na podstawie i w granicach prawa (art. 7 Konstytucji RP). Z zasady tej wynika w szczególności zakaz domniemywania kompetencji organu władzy publicznej, a tym samym nakaz, by działania organu władzy publicznej były oparte na wyraźnie określonej normie kompetencyjnej. Organ władzy publicznej musi zatem wskazać na istnienie normy uprawniającej go do działania, niedopuszczalne jest bowiem poprzestanie na stwierdzeniu braku zakazu takiego działania w normach zawierających kompetencje ogólne, czy też wyprowadzonego z innych norm prawa (por. postanowienie 7 sędziów SN z 18 stycznia 2005 r. sygn. akt WK 22/04).