Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia NSA Tadeusz Michalik (spr.) Sędziowie: WSA Teresa Kurcyusz - Furmanik NSA Wiesław Morys Protokolant: st.ref. Agnieszka Janecka po rozpoznaniu w dniu 09 czerwca 2006 r. sprawy ze skargi P. G. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie pomocy na kontynuowanie nauki dla wychowanka rodziny zastępczej w przedmiocie uchybienia terminu do wniesienia środka odwoławczego uchyla zaskarżone postanowienie
Decyzją Prezydenta Miasta B. z dnia [...] r. Nr [...], skierowana do P. G., orzeczono zmienić decyzję Nr [...] z dnia [...] r. w sprawie przyznania pomocy pieniężnej na kontynuowanie nauki w ten sposób., że pomoc przysługuje do dnia [...] r. oraz odmówić przyznania pomocy pieniężnej na kontynuowanie nauki od [...] r. Nadto ustalono, że świadczenie wypłacone za okres od [...] do [...] r. w wysokości [...] zł. jest świadczeniem nienależnie pobranym i orzeczono jego zwrot.
W dniu [...] r. przebywający ówcześnie w Areszcie Śledczym w B. P. G. złożył odwołanie do tej decyzji.
Postanowieniem z dnia [...] r. Nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w B. działając m.in. na podstawie art. 134 k.p.a. w związku z art. 129 § 2 k.p.a. stwierdziło uchybienie terminu do wniesienia odwołania.
W uzasadnieniu wskazano, że zaskarżona decyzja odebrana została w dniu [...] r. , natomiast odwołanie zostało złożone w dniu [...] r., a więc po upływie 14 dniowego, ustawowego terminu do jego wniesienia. Zdaniem organu odwołujący nie zachował ustawowego 14 dniowego terminu do wniesienia odwołania.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego P. G. domagał się umorzenia nienależnie pobranego świadczenia i przedstawił swoją bardzo trudną sytuację materialną. Wskazał, że odwołanie złożył "nie w terminie", a to dlatego, że decyzję z dnia [...] r. otrzymał od wychowawcy aresztu "też po terminie".
W odpowiedzi na skargę organ odwoławczy wniósł o jej oddalenie, nie znajdując podstaw do jej uwzględnienia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
W punkcie wyjścia należy wskazać, że zgodnie z art. 1 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz.U. Nr 153 poz.1269) Sąd ten sprawuje w zakresie swojej właściwości kontrolę działalności administracji publicznej, przy czym § 2 wspomnianego przepisu stanowi, iż kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej. Z brzmienia art. 145 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270) wynika natomiast, że w przypadku, gdy Sąd stwierdzi, bądź to naruszenie prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy, bądź to naruszenie prawa dające podstawę do wznowienia postępowania administracyjnego, bądź wreszcie inne naruszenie przepisów postępowania, jeśli mogło ono mieć istotny wpływ na wynik sprawy, wówczas - w zależności od rodzaju naruszenia - uchyla decyzję lub postanowienie w całości lub w części, albo stwierdza ich nieważność bądź niezgodność z prawem. Cytowana regulacja prawna nie pozostawia zatem wątpliwości co do tego, że zaskarżona decyzja lub postanowienie mogą ulec uchyleniu tylko wtedy, gdy organom administracji publicznej można postawić uzasadniony zarzut naruszenia prawa, czy to materialnego, czy to procesowego, jeżeli naruszenie to miało, bądź mogło mieć wpływ na wynik sprawy. Przy tym z mocy art. 134 § 1 cytowanej ustawy tejże kontroli legalności dokonuje także z urzędu , nie będąc związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną.