Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Szczepan Prax Sędziowie Sędzia WSA Beata Kalaga -Gajewska (spr.) Sędzia WSA Małgorzata Walentek Protokolant st. sekr. sąd. Alicja Sadowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 sierpnia 2006 r. sprawy ze skargi M. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w C. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zasiłku pielęgnacyjnego uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Wójta Gminy N. z dnia [...] nr [...]
Wnioskiem z dnia [...] M. P. domagał się przyznania zasiłku pielęgnacyjnego i zaznaczył, że jest osobą niepełnosprawną, która z dniem [...] otrzymała na jeden rok rentę socjalną, w oparciu o prawomocny wyrok Sądu Okręgowego w C. z dnia[...] sygn. akt [...]
Decyzją z dnia [...] nr[...], Kierownik Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w N., działając z upoważnienia Wójta Gminy, na podstawie art. 16 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. Nr 228, poz. 2225 z późn. zm.) i rozporządzenia Ministra Polityki Społecznej z dnia 27 września 2004 r. w sprawie sposobu i trybu postępowania w sprawach o świadczenia rodzinne (Dz. U. z 2004 r., Nr 213, poz. 2162) oraz art. 104 i art. 107 Kodeksu postępowania administracyjnego, po rozpatrzeniu tego wniosku, odmówił przyznania stronie prawa do zasiłku pielęgnacyjnego. W uzasadnieniu podjętego rozstrzygnięcia powołał się na okoliczność, że strona wraz z wnioskiem nie przedłożyła orzeczenia o niepełnosprawności, wymaganego przepisem art. 16 ustawy o świadczeniach rodzinnych, jak również nie wystąpiła do ZUS-u o przyznanie jej prawa do zasiłku pielęgnacyjnego. Nadto podkreślił, że strona pobiera rentę socjalną nie na podstawie orzeczenia lekarskiego, ale wyroku sądu.
W odwołaniu strona wywiodła, że podstawą przyznania jej renty socjalnej było orzeczenie o całkowitej niezdolności do pracy, dlatego powinna pobierać zasiłek pielęgnacyjny z Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w N..
Decyzją z dnia [...] nr [...], na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 K.p.a., Samorządowe Kolegium Odwoławcze w C. utrzymało w mocy decyzją organu pierwszej instancji. W uzasadnieniu tej decyzji zaakcentowało, że warunkiem przyznania wnioskowanego zasiłku pielęgnacyjnego jest przedłożenie przez stronę aktualnego orzeczenia Powiatowego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w M., a powoływany wyrok dotyczy kwestii renty socjalnej i nie jest wiążący w sprawie o zasiłek pielęgnacyjny.
W skardze z dnia [...] wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skarżący domagał się uchylenia zaskarżonej decyzji organu odwoławczego i przyznania zasiłku pielęgnacyjnego. Podkreślił, że rentę socjalną przyznaje się na podstawie przepisu art. 4 i art. 5 ustawy z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej (Dz. U. Nr 135, poz. 1268 z późn. zm.) i to tylko osobie pełnoletniej całkowicie niezdolnej do pracy z powodu naruszenia sprawności organizmu. Nadmienił również, że ZUS Oddział w C. wykonując powołany wyrok sądu z dnia [...] sygn. akt [...] wydał mu nową decyzję z dnia [...] w której wznowił od dnia [...] wypłatę renty socjalnej i orzekł, że jest on okresowo całkowicie niezdolny do pracy (punkt trzeci decyzji).
W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze wniosło o jej oddalenie nie znajdując podstaw do zmiany zajętego w sprawie stanowiska i powtórzyło argumentację zawartą w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga zasługuje na uwzględnienie, bowiem zaskarżona decyzja została podjęta z naruszeniem przepisów prawa materialnego.