Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia NSA Tadeusz Michalik Sędziowie Sędzia WSA Beata Kalaga - Gajewska (spr.) Sędzia WSA Małgorzata Walentek Protokolant st. sekr. sąd. Arkadiusz Kmiotek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 maja 2013 r. sprawy ze skargi A.K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w C. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie świadczeń z funduszu alimentacyjnego oddala skargę.
Decyzją z dnia [...] Nr[...], Prezydent Miasta C., na podstawie art. 2 pkt 3 i 10, art. 12 ust. 2, art. 25, art. 27 ust. 1-3 ustawy z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (t. j. Dz. U. z 2009 r. nr 1, poz. 7 z późn. zm.), zwanej dalej w skrócie: "ustawa z dnia 7 września 2007 r.", określił dłużnikowi alimentacyjnemu A. K. należność do zwrotu w kwocie 0,00- zł. wraz z odsetkami 0,00- zł. z tytułu wypłaconych przez organ świadczeń z funduszu alimentacyjnego na rzecz osoby uprawnionej - E. I. i O. K. przyznanych w okresie od dnia 01 października 2008 r. do dnia 30 września 2009 r.
W uzasadnieniu organ wskazał, że w okresie świadczeniowym od 1.10.2008 r. do 30.09.2009 r. wypłacono świadczenia z funduszu alimentacyjnego dla osób uprawnionych w kwocie 10.800,- zł. W wyniku postępowania egzekucyjnego oraz wpłat dłużnika alimentacyjnego uzyskano kwotę 24.053,26 zł., kwota ta w całości pokryła zadłużenie powstałe w związku z wypłatą świadczeń z funduszu alimentacyjnego osobom uprawnionym w okresie 2008/2009, a pozostała kwota została zaksięgowana na poczet zadłużenia na kolejne okresy świadczeniowe. Szczegółowo wysokość uzyskanych kwot oraz sposób ich rozliczenia organ przedstawił w zestawieniu tabelarycznym zawartym w uzasadnieniu decyzji. W związku z zaspokojeniem w całości zadłużenia wobec funduszu alimentacyjnego, organ ustalił dłużnikowi alimentacyjnemu do zwrotu należność w wysokości 0,00- zł., a także odniósł się do sprawy alimentów płaconych przez dziadków E. i W. K. W tym zakresie wskazał, że dziadkowie przekazali na rzecz wnuczek kwotę łączną w wysokości 5.400,- zł. Realizując uwagi Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 6 grudnia 2011 r. o sygn. akt IV SA/Gl 291/11 odnośnie charakteru prawnego alimentów płaconych przez dziadków organ wezwał wierzycielki do wyjaśnienia powodu wystąpienia do sądu z pozwem o alimenty od dziadków i określenia się, czy te świadczenia miały charakter uzupełniający, czy zastępczy w zmiana za ojca dzieci. Wierzycielki wyjaśniły, że wystąpiły z pozwem o alimenty od dziadków, gdyż nie mogły liczyć na zaspokojenie w pełni swoich potrzeb a kwoty uzyskane od dziadków stanowiły uzupełnienie alimentów otrzymywanych od ojca. Zdaniem organu, za taką kwalifikacją alimentów przemawia również fakt znacznie niższej kwoty alimentów zasądzonej od dziadków niż od ojca wówczas, gdy przy zastępczym charakterze alimentów kwoty te musiałyby być ekonomicznie porównywalne. Tym samym nie można pomniejszyć zadłużenia dłużnika alimentacyjnego A. K. o kwotę alimentów płaconych przez dziadków Elżbietę i W. K., bowiem kwoty te wynikały z innego tytułu prawnego i jako alimenty o charakterze uzupełniającym przekazywane były bezpośrednio wierzycielkom. Ponadto, do tych kwot, nie stosuje się kolejności zaspakajania wierzycieli opisanej w art. 28 ustawy z dnia 7 września 2007 r., co potwierdza odmienny charakter tych wpłat.
W odwołaniu od tej decyzji A. K. wskazał na jej wadliwość, gdyż jego zdaniem nie uwzględnia ona zaleceń: prawomocnej decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] nr [...] nakazującej uwzględnić w rozliczeniu kwoty wpłacone przez dziadków w ramach alimentów zastępczych; prawomocnego wyroku WSA w Gliwicach z dnia 6.12.2011 r. uchylającego decyzje organu pierwszej i drugiej instancji, w którym wskazano, iż należy ustalić charakter alimentów płaconych przez dziadków; wyroku Sądu Rejonowego w C. z dnia [...] z którego jednoznacznie wynika, iż alimenty dziadków są alimentami zastępczymi i dlatego już na pierwszych rozprawach Sąd uchylił obowiązek alimentacyjny wobec dziadka i babci, po tym jak dowiedział się o świadczeniach płaconych przez MOPS na rzecz wierzycielek. Dodatkowo, zarzucił naruszenie przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego, zwłaszcza zasad ogólnych zawartych w art. 6 - 14, art. 28 i art. 73 tego Kodeksu oraz naruszenie art. 4 ustawy z dnia 7 września 2007 r., ponieważ nie przeprowadzono wywiadu alimentacyjnego po otrzymaniu wniosku od wierzycielek, ale dopiero po 20 miesiącach, co między innymi spowodowało, iż przez tak długi okres MOPS wypłacał drugie świadczenie ukrywając skrzętnie ten fakt przed odwołującym.