Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia NSA Adam Mikusiński Sędziowie Sędzia NSA Tadeusz Michalik Sędzia WSA Stanisław Nitecki (spr.) Protokolant st.sekr.sąd. Alicja Sadowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 lipca 2010 r. sprawy ze skargi I.P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w C. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zaliczki alimentacyjnej uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta C. z dnia [...] nr [...].
Prezydent Miasta C. decyzją z dnia [...] r. Nr [...] wydaną na podstawie art. 35 § 3, art. 104, art. 109 Kodeksu postępowania administracyjnego oraz art. 2 pkt. 3 i pkt. 9, art. 25, art. 28 ust. 1 pkt. 2, art. 28 ust. 1 pkt. 2, pkt. 5, art. 30 ust. 1 i ust. 3 ustawy z 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (Dz. U. z 2009 r. Nr 1, poz. 7) odmówił I. P. należności w wysokości [...] zł. powstałych z tytułu zaliczek alimentacyjnych wypłaconych osobom uprawnionym na podstawie ustawy o postępowaniu wobec dłużników alimentacyjnych oraz zaliczce alimentacyjnej oraz w wysokości [...] zł. powstałych z tytułu świadczeń alimentacyjnych wypłaconych na podstawie ustawy o funduszu alimentacyjnym. W uzasadnieniu podjętego rozstrzygnięcia stwierdzono, że w stosunku do strony zastosowanie posiada art. 30 ust. 1 ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów i I. P. nie spełnia wymogów do umorzenia jej ciążącej należności, ponieważ egzekucja nie była skuteczna przez okres co najmniej 3 lat.
Odwołanie od tej decyzji do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w C. wniosła I. P., która wyraziła swoje niezadowolenie z otrzymanej decyzji i odwołując się do złego stanu zdrowia oraz trudnej sytuacji finansowej wystąpiła o umorzenie ciążącej na niej należności alimentacyjnej.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w C. decyzją z dnia [...] r. Nr [...] wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt. 1 Kodeksu postępowania administracyjnego utrzymało w mocy decyzję organu pierwszej instancji. W rozstrzygnięciu tym przedstawiono wpierw dotychczasowy przebieg postępowania, a następnie przybliżono stan normatywny, który ma zastosowanie w sprawie. Przeprowadzone zestawienie stanu normatywnego oraz faktycznego skłoniło organ odwoławczy do podzielenia stanowiska zaprezentowanego przez organ pierwszej instancji o nie spełnianiu wymogów formalnych do umorzenia powstałych należności z tytułu nie płacenia alimentów.
Z decyzją tą nie zgodziła się I. P., która wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach. W skardze tej nie podzieliła argumentacji prezentowanej przez organy administracji w wydanych przez siebie decyzjach, ponieważ jej zdaniem zachodzą okoliczności uzasadniające umorzenie ciążącej na niej należności.
W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze w C. wniosło o jej oddalenie i przywołało analogiczną argumentację do tej, którą zamieściło w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.
Pismem z dnia [...]r. B. L. poinformowała Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach, iż od [...] r. jest opiekunem prawnym I. P., która mocą postanowienia Sądu Okręgowego w K. z [...] r. sygn. akt [...] została całkowicie ubezwłasnowolniona, nadto w trakcie rozprawy sądowej w dniu 29 lipca 2010 r. poinformowała Sąd, że podtrzymuje skargę wniesioną do sądu administracyjnego przez I. P.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach zważył, co następuje:
Skarga zasługuje na uwzględnienie.
Kontrola legalności zaskarżonej decyzji przeprowadzona w oparciu o postanowienia art. 1 ustawy z 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych ( Dz. U. Nr 153, poz.1269) wykazała, że zaskarżona decyzja nie odpowiada wymogom prawa. Zgodnie z brzmieniem art. 145 § 1 pkt.1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi sąd administracyjny uwzględnia skargę na decyzję lub postanowienie, jeżeli stwierdzi naruszenie prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy; naruszenie prawa dające podstawę do wznowienia postępowania administracyjnego lub inne naruszenie przepisów postępowania, jeżeli mogło ono mieć istotny wpływ na wynik sprawy albo stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji w całości lub części, jeżeli zachodzą przyczyny określone w art. 156 Kodeksu postępowania administracyjnego.