Sprawa ze skargi na decyzję SKO w C. w przedmiocie umorzenia należności z tytułu świadczeń z funduszu alimentacyjnego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia WSA Teresa Kurcyusz - Furmanik Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Walentek (spr.) Sędzia WSA Edyta Żarkiewicz Protokolant Monika Rał po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 października 2014 r. sprawy ze skargi K. L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w C. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie umorzenia należności z tytułu świadczeń z funduszu alimentacyjnego uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta C. z dnia [...] roku nr [...].

Inne orzeczenia o symbolu:
6329 Inne o symbolu podstawowym 632
Inne orzeczenia z hasłem:
Pomoc społeczna
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Uzasadnienie strona 1/5

Pismem z dnia 2 kwietnia 2013 r. (data wpływu) K.L. zwrócił się do Ośrodka Pomocy Społecznej w C. o umorzenie zadłużenia z tytułu zaliczki alimentacyjnej w wysokości 294 zł oraz z tytułu "alimentów wypłaconych z byłego ZUS-u" w wysokości 13 379,80 zł.

Decyzją z dnia [...] r. nr [...] Zastępca Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w C., działający z upoważnienia Prezydenta Miasta C., odmówił K.L.,

- umorzenia należności w wysokości 294 zł powstałych z tytułu zaliczek alimentacyjnych wypłaconych osobom uprawnionym na podstawie ustawy z dnia 22 kwietnia 2005 r. o postępowaniu wobec dłużników alimentacyjnych oraz zaliczce alimentacyjnej (Dz. U. z 2005 r., Nr 86, poz. 732 ze z.)

- umorzenia należności w wysokości 13 379,80 zł powstałych z tytułu świadczeń alimentacyjnych wypłacanych osobie uprawnionej na podstawie ustawy z dnia 18 lipca 1974 r. o funduszu alimentacyjnym (t.j. Dz. U. z 1991 r. Nr 45, poz. 200 ze zm.).

W uzasadnieniu wskazano, że zgodnie z art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (Dz. U. z 2012 r., poz. 1228 ze zm.) organ właściwy dłużnika może umorzyć należności, o których mowa w art. 28 ust. 1 pkt 1, 2 i 4 ustawy z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (Dz. U. z 2012 r., poz. 1228 ze zm.) w łącznej wysokości:

1. 30% jeżeli egzekucja wobec dłużnika alimentacyjnego jest skuteczna przez okres 3 lat w wysokości miesięcznej nie niższej niż wysokość zasadzonych alimentów,

2. 50% jeżeli egzekucja wobec dłużnika alimentacyjnego jest skuteczna przez okres 5 lat w wysokości miesięcznej nie niższej niż wysokość zasądzonych alimentów,

3. 100% jeżeli egzekucja wobec dłużnika alimentacyjnego jest skuteczna przez okres 7 lat w wysokości miesięcznej nie niższej niż wysokość zasądzonych alimentów.

Tymczasem z pisma Komornika Sądowego z dnia 12 września 2013 r. wynika, że prowadzona wobec K.L. egzekucja nie była skuteczna przez okres co najmniej trzech lat.

Od powyżej decyzji K.L. wniósł odwołanie podnosząc okoliczność dokonywania wpłat na konto komornika, bezpośrednio do ZUS oraz do MOPS na fundusz alimentacyjny z pominięciem komornika, czego nie uwzględniono. Wskazał, że obecnie sprawa umorzenia długu alimentacyjnego w ZUS prowadzona jest w Sądzie, gdzie zapadł już nieprawomocny wyrok o umorzeniu tego zadłużenia. Nadto odwołujący się opisał swoją trudną sytuację materialną związaną z niskimi dochodami oraz niezdolnością do pracy na skutek złego stanu zdrowia, niepełnosprawności oraz braku kwalifikacji zawodowych.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w C. decyzją z dnia [...]r. nr [...], na mocy art. 138 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego, utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu organ odwoławczy wyjaśnił, że decyzja z przedmiocie umorzenia należności powstałych z tytułu wypłaty osobie uprawnionej zaliczek alimentacyjnych oraz świadczeń na podstawie ustawy o funduszu alimentacyjnym może być wydana wyłącznie na podstawie art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów i tylko przez organ dłużnika alimentacyjnego, którym zgodnie z art. 2 ust. 9 tej ustawy jest wójt, burmistrz, prezydent miasta właściwy ze względu na miejsce zamieszkania dłużnika alimentacyjnego. Inne uprawnienia posiada natomiast organ właściwy wierzyciela, który w oparciu o art. 30 ust. 2 ww. ustawy może badać bezpośrednio przesłanki związane z sytuacją dochodową dłużnika, bez konieczności oceny stopnia wyegzekwowania długu z tytułu alimentów. Czyni to jednak tylko w odniesieniu do świadczeń z funduszu alimentacyjnego wypłaconych na podstawie ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów, o czym stanowi art. 28 ust. 1 tej ustawy, co w sprawie nie miało jednak miejsca.

Strona 1/5
Inne orzeczenia o symbolu:
6329 Inne o symbolu podstawowym 632
Inne orzeczenia z hasłem:
Pomoc społeczna
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze