Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia NSA Wiesław Morys Sędziowie Sędzia WSA Andrzej Matan Sędzia NSA Adam Mikusiński (spr.) Protokolant Paulina Nowak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 lipca 2012 r. sprawy ze skargi J. K. na decyzję [...] Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w R. z dnia [...] r., nr [...], a także postanowienie Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w R. z dnia [...] r., nr [...] o wznowieniu postępowania w sprawie.
Decyzją z dnia [...]r., nr [...]wydaną na podstawie art. 104 §1 i §2 Kodeksu postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.) - zwanego dalej K.p.a. i art. 5 pkt 4a ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. z 2006 r., Nr 122, poz. 851 ze zm.), Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w R. nie stwierdził u J.K. choroby zawodowej w postaci zespołu wibracyjnego, wymienionej w poz. 22 wykazu chorób zawodowych, stanowiącego załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 2009 r. w sprawie chorób zawodowych (Dz. U. Nr 105, poz. 869).
W uzasadnieniu organ pierwszej instancji podniósł, iż wyżej wymieniony był diagnozowany w kierunku wspomnianej choroby już w roku 2001, kiedy to lekarze Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy w K. - Poradni Chorób Zawodowych w S. po dokonanej analizie narażenia zawodowego oraz po przeprowadzonych badaniach stwierdzili brak podstaw do rozpoznania tego schorzenia dając wyraz swojemu stanowisku w orzeczeniu z dnia [...]r. Na podstawie tego orzeczenia Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w R. rozstrzygnął o niestwierdzeniu choroby zawodowej wydając w tym zakresie decyzję w dniu [...]r., która uprawomocniła się z dniem [...]r., jako że strona nie zakwestionowała jej odwołaniem. Następnie, to jest w grudniu 2009 r. J.K, powołując się na pogorszenie stanu zdrowia złożył do Powiatowej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej w R. wniosek o skierowanie go na ponowne badanie pod kątem choroby wibracyjnej. W konsekwencji, postanowieniem z dnia [...]r., nr [...] wznowiono postępowanie w sprawie, po czym stronę raz jeszcze skierowano do wspomnianej placówki orzeczniczej na badania. Zarówno jednak ta jednostka - orzeczeniem z dnia [...]r., nr [...] jak i Instytut Medycyny Pracy i Zdrowia Środowiskowego w S., który badał pracownika w następstwie wniesionego przezeń zażalenia na przywołane orzeczenie, wykluczyły u niego istnienie zespołu wibracyjnego.
Druga z powyższych placówek orzeczniczych w uzasadnieniu swojego orzeczenia nr [...], wydanego w dniu [...]r. podniosła, że badanie rtg rąk, stawów łokciowych i barków nie wykazuje zmian radiologicznych odpowiadających skutkom klinicznym działania wibracji miejscowej, co przy uwzględnieniu wyników konsultacji ortopedycznej oraz faktu ustania potencjalnego narażenia pacjenta na wibracje 10 lat temu, nie daje podstaw do rozpoznania postaci kostno-stawowej tego schorzenia. Jakkolwiek przy tym odnotowała, iż badaniem palestezjometrycznym wykazano obecnie niewielkie podwyższenie progów czucia wibracji, natomiast w próbie oziębieniowej stwierdzono odcinkowe zblednięcie paliczków palca III i IV obu rąk i wydłużenie czasu odnowy termicznej skóry, to jednak zmian tego typu nie zaobserwowano w badaniach diagnostycznych wykonanych w latach 1998 - 2001, a więc w okresie zatrudnienia i bezpośrednio po jego ustaniu. Całokształt obserwacji klinicznej, w tym analiza wykonanych badań, dane z dokumentacji medycznej, dane o narażeniu zawodowym oraz niespełnienie kryterium dotyczącego okresu, w którym wystąpienie udokumentowanych objawów chorobowych upoważnia do rozpoznania choroby zawodowej mimo wcześniejszego zakończenia narażenia zawodowego (dla postaci naczyniowo-nerwowej zespołu wibracyjnego 1 rok) nie upoważnia do rozpoznania spornej choroby.