Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA E.Stebnicka (spr), Sędziowie NSA A.Plucińska-Filipowicz, E.Mzyk, Protokolant M.Połowniak, po rozpoznaniu w dniu 16 listopada 2004 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 3 lutego 2004 r. sygn. akt II SA 1733/02 w sprawie ze skargi "I." SA w O. na decyzję Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad w Warszawie z dnia 24 kwietnia 2002 r. (...) w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za zajęcie pasa drogowego bez zezwolenia i ustawienie tablicy reklamowej uchyla zaskarżony wyrok i oddala skargę "I." SA.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 3 lutego 2004 r., po rozpoznaniu skargi "I." S.A. z siedzibą w O., uchylił zaskarżoną decyzję Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z dnia 24 kwietnia 2002 r. i utrzymaną nią w mocy decyzję z dnia 6 marca 2002 r. wydaną w przedmiocie nałożenia na spółkę "I." kary pieniężnej w wysokości 13.248 zł za samowolne zajęcie pasa drogowego bez zezwolenia i ustawienie w nim tablicy reklamowej.
Jak podano w wyroku w uzasadnieniu decyzji organ stwierdził, że w dniu 13 grudnia 1999 r. ustawiono w pasie drogi nr 61 km 109 + 100 tablicę reklamową o treści "Producent opakowań papierowych "I." ..." podświetloną dwustronnie na terenie niezabudowanym w odległości 12,70 m od krawędzi jezdni bez zgody zarządcy drogi czym naruszony został art. 39 ust. 1 pkt 5, art. 40 ust. 4 i art. 43 ust. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych /t.j. Dz.U. 2000 nr 71 poz. 838 ze zm./.
W dniu 17 grudnia 1999 r. zostało wszczęte postępowanie administracyjne i Generalny Dyrektor Dróg Publicznych decyzją (...) z dnia 21 stycznia 2000 r., orzekł o przywróceniu przez spółkę "I." samowolnie naruszonego pasa drogowego do stanu poprzedniego, poprzez usunięcie tablicy reklamowej wraz z fundamentem oraz nałożył karę pieniężną w wysokości 13.336,32 zł. Decyzja ta została utrzymana w mocy decyzją z dnia 19 maja 2000 r. (...) wydaną przez Generalnego Dyrektora Dróg Publicznych.
Decyzję powyższą z dnia 19 maja 2000 r. spółka "I." zaskarżyła do Naczelnego Sądu Administracyjnego, wnosząc o jej zmianę i zmniejszenie wysokości naliczonej kary.
Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 11 czerwca 2001 r. wydanym na podstawie art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa, stwierdził nieważność decyzji z dnia 19 maja 2000 r. oraz utrzymanej przez nią w mocy decyzję z dnia 21 stycznia 2000 r. w części dotyczącej nałożenia kary pieniężnej. W uzasadnieniu sąd zakwestionował zastosowanie par. 10b rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 stycznia 1986 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów o drogach publicznych /Dz.U. nr 6 poz. 33 ze zm./, a tym samym zrewaloryzowanie kary pieniężnej za samowolne zajęcie pasa drogowego.
Następnie decyzją z dnia 6 marca 2002 r. (...) wydaną w ponownie prowadzonym postępowaniu administracyjnym Generalny Dyrektor Dróg Publicznych nałożył na spółkę "I." karę pieniężną w zmienionej wysokości 13.248 zł. Decyzja powyższa została następnie utrzymana w mocy decyzją z dnia 24 kwietnia 2002 r. (...).
Na powyższą decyzję Generalnego Dyrektora Dróg Publicznych z dnia 24 kwietnia 2002 r. wniosła skargę spółka "I.", która zarzuca iż organ administracji ponownie wydając decyzję naruszył zawartą w art. 16 Kpa zasadę trwałości decyzji. Generalny Dyrektor Dróg Publicznych nie wskazał bowiem przesłanek upoważniających do wznowienia postępowania i wydania decyzji z dnia 6 marca 2002 r. ani też decyzji z dnia 24 kwietnia 2002 r.
Po rozpatrzeniu skargi Wojewódzki Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 3 lutego 2004 r. uchylił decyzję Generalnego Dyrektora Dróg Publicznych z dnia 24 kwietnia 2002 r. oraz poprzedzającą ją decyzję z dnia 6 marca 2002 r. Sąd uznał, iż skarga zasługuje na uwzględnienie, choć z innych powodów niż w niej wskazane. Sąd stwierdził, że podstawę materialnoprawną zaskarżonej decyzji stanowi przepis par. 11 ust. 3 w zw. z par. 10a rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 stycznia 1986 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o drogach publicznych. W pkt 3 par. 10a rozporządzenia wyszczególnione zostały stawki opłaty za 1 m2 zajętego powierzchnią reklamy za każdy dzień zajęcia pasa. Stawki tam wymienione są zróżnicowane w zależności od rodzaju drogi w pasie której nastąpiło zajęcie pod reklamę.