Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Krzysztof Winiarski po rozpoznaniu w dniu 5 lipca 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. W. na bezczynność Dyrektora Izby Skarbowej w K. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych w kwestii wniosku strony skarżącej o zwrot kosztów postępowania p o s t a n a w i a oddalić wniosek.
Pismem z dnia [...] 2009 r. pełnomocnik skarżącej złożył skargę na bezczynność Dyrektora Izby Skarbowej w K. w sprawie wszczętej odwołaniem na decyzję w przedmiocie umorzenia postępowania dotyczącego określenia zobowiązania w podatku od odpłatnego zbycia części nieruchomości.
W uzasadnieniu zwrócił uwagę, że termin załatwienia tej sprawy był kilkukrotnie przedłużany przez organ odwoławczy, ostatnio do dnia [...] 2009 r., oraz że w związku z tym wniósł ponaglenie, które jednak zostało postanowieniem Ministra Finansów z dnia 15 lipca 2009 r. uznane za nieuzasadnione. Ze stanowiskiem tym pełnomocnik się nie zgodził, podkreślając, iż organ nie podjął jakichkolwiek czynności, w szczególności nie przeprowadził dodatkowego postępowania wyjaśniającego, na co powoływał się w postanowieniach o przedłużeniu terminu. Jego zdaniem wskazane przez organ przyczyny przedłużenia terminu są fikcyjne, a co za tym idzie organ pozostaje w bezczynności, która nie zasługuje na usprawiedliwienie w świetle standardów obowiązujących w demokratycznym państwie prawa. Pełnomocnik wyraził również pogląd, że toczące się równocześnie z udziałem strony postępowanie w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych jest, pomimo tożsamości podmiotowej i faktycznej, postępowaniem odrębnym. W jego ocenie zatem wbrew przekonaniu organu postępowania te nie pozostają ze sobą w związku "tej natury, że zakończenie jednego było uzależnione od uprzedniego zakończenia drugiego", gdyż "gdyby tak było, to organ podatkowy winien zawiesić postępowanie".
W odpowiedzi na skargę organ odwoławczy wniósł o jej oddalenie. Polemizując z zarzutami strony skarżącej, stwierdził, że postanowienia o przedłużeniu terminu rozpoznania sprawy były uzasadnione, ponieważ załatwienie odwołania od decyzji umarzającej postępowanie w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości "uzależnione jest od przeprowadzenia dodatkowego postępowania wyjaśniającego przez organ podatkowy pierwszej instancji mającego na celu rozstrzygnięcie sposobu opodatkowania sprzedaży nieruchomości" w ramach postępowania dotyczącego podatku dochodowego. Podniósł bowiem, że chociaż "sprawy te są odrębne i zostały załatwione oddzielnymi decyzjami, to dotyczą tego samego stanu faktycznego i tego samego roku podatkowego" i dlatego "rozpatrzenie odwołania od decyzji w sprawie umorzenia postępowania bez ostatecznego rozstrzygnięcia sposobu opodatkowania dochodu ze sprzedaży nieruchomości nie miałoby sensu z punktu widzenia ekonomiki postępowania oraz zasady trwałości decyzji podatkowej". Jego zdaniem zajęcie odmiennych stanowisk w obu tych sprawach "spowodowałoby konieczność wzruszenia jednego z rozstrzygnięć w trybie nadzwyczajnym". Podsumowując, organ powtórzył, że "w powyższej sprawie nie doszło do bezczynności", co - jak zaznaczył - potwierdził również Minister Finansów, uznając za bezzasadne ponaglenie złożone przez stronę.
Pismem z dnia [...] 2009 r. pełnomocnik skarżącej oświadczył, że skarga na bezczynność odniosła skutek, albowiem organ odwoławczy wydał i doręczył decyzję, przez co, według niego, uwzględnił skargę stosownie do art. 54 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej P.p.s.a.). W konsekwencji wniósł o umorzenie postępowania i zasądzenie kosztów postępowania sądowego na podstawie art. 201 § 1 P.p.s.a. W uzasadnieniu pełnomocnik, nawiązując do swojej wcześniejszej argumentacji, podtrzymał stanowisko, że organ, wbrew swoim twierdzeniom, pozostawał w bezczynności.