Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Bonifacy Bronkowski, Sędziowie Sędzia WSA Włodzimierz Kubik (spr.), Sędzia WSA Rafał Wolnik, Protokolant specjalista Małgorzata Orman, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 sierpnia 2012 r. sprawy ze skargi M. G. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie dozoru pojazdu oddala skargę.
Naczelnik Urzędu Skarbowego w C. decyzją z dnia [...] r. orzekł o przejściu na rzecz Skarbu Państwa z mocy ustawy prawa własności samochodu marki [...], nr rejestracyjny [...], powołując w podstawie prawnej rozstrzygnięcia przepis art. 130a ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r., Nr 108, poz. 908 z późn. zm. - zwana dalej Prawo o ruchu drogowym) oraz § 8 ust. 1 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 2 sierpnia 2002 r. w sprawie usuwania pojazdów (Dz. U. Nr 134, poz. 1133).
Pismem z dnia [...] r. M. G. złożył do organu egzekucyjnego wniosek o przyznanie wynagrodzenia za cały okres wykonywania dozoru, tj. od 19 października 2004 r. do 14 grudnia 2005 r. oraz zwrot kosztów holowania, wobec nieodebrania pojazdu przez właściciela w określonym terminie i przejęciem prawa jego własności przez Skarb Państwa. Powołując się na uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 listopada 2010 r., sygn. I OSP 1/10 podniósł, że wynagrodzenie winno być mu przyznane za cały okres dozoru nad pojazdem usuniętym z drogi, natomiast wysokość wynagrodzenia należy ustalić bądź to w oparciu o pokwitowania i rachunki, bądź z zastosowaniem stawki z uchwały właściwej rady powiatu dotyczącej opłat za usunięcie i przechowanie pojazdu, gdyż dotyczą one jego zdaniem również Skarbu Państwa. Z chwilą przejęcia bowiem prawa własności przez Skarb Państwa, nie dochodzi do zawarcia umowy przechowania pomiędzy Skarbem Państwa a właścicielem parkingu, a tylko wstąpienie w stosunek administracyjnoprawny w miejsce właściciela pojazdu. Dodatkowo we wniosku wskazano, że usługa holowania i parkingu jest świadczona w wykonaniu umowy zawartej z organami administracji publicznej. Skarżący dokonał w związku z tym obliczenia przysługującego mu wynagrodzenia, na które składa się: koszt holowania w kwocie 180 zł netto oraz koszt parkowania za 420 dni po 16 zł za dobę, tj. łącznie 6720 zł netto, zatem kwota należności przysługującej skarżącemu wyniosła 6900 zł.
Pismem z dnia [...]r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w C. wezwał M. G. do przedstawienia dokumentów związanych z wydatkami poniesionymi przy sprawowaniu dozoru oraz przy holowaniu, wzywając jednocześnie do wskazania sposobu ich obliczenia w terminie 14 dni od daty otrzymania wezwania. Pismem z dnia [...] r. skarżący poinformował z kolei organ, że nie jest możliwe przedstawienie w zakreślonym terminie żądanych wyliczeń. W dniu [...] r. wpłynęło do organu pismo M. G. z dnia [...] r., w którym wniósł o dopuszczenie dowodów z opinii biegłego z listy Sądu Okręgowego w K. na koszt Urzędu Skarbowego, przy uwzględnieniu stawek uchwalanych przez Radę Miasta C. dotyczących wysokości opłat uiszczanych za usunięcie pojazdów z drogi i parkowanie na parkingu strzeżonym. Do pisma załączono również szereg porozumień w sprawie usuwania pojazdów z drogi i prowadzenia parkingu strzeżonego, na którym umieszcza się usunięty pojazd, zawartych między Miastem C. a M. G., prowadzącym działalność gospodarczą pod firmą [...], względnie z E. G. działającą pod tym samą firmą.